[19802agula]

.
     
- Nie moÂżemy ulec kolejnemu kÂłamstwu co do Boga i czÂłowieka. KÂłamstwu, ktĂłre chce nas znowu poddaĂŚ w niewolĂŞ. NajÂświĂŞtsza Maryja Panna i Âśw. JĂłzef swojÂą postawÂą w peÂłni czasĂłw pokazali nam co znaczy byĂŚ wolnym poprzez swoje wsÂłuchiwanie siĂŞ w BoÂży gÂłos, podjĂŞcie tego czego BĂłg od nich oczekiwaÂł – mĂłwiÂł metropolita krakowski abp Marek JĂŞdraszewski podczas uroczystej Mszy Âśw. z okazji 100-lecia parafii pw. Âśw. JĂłzefa OblubieĂąca w Lubomierzu.



 



Na poczÂątku Eucharystii proboszcz, o. Piotr G³ód przypomniaÂł krĂłtko historiĂŞ parafii, ktĂłra zostaÂła erygowana w 1919 roku. – PrzeÂżywamy stulecie istnienia naszej parafii. PrzeÂżywamy ten jubileusz w myÂśl s³ów Âśw. PawÂła „Bogu dziĂŞkujcie, ducha nie gaÂście” – powiedziaÂł i w imieniu wszystkich zebranych powitaÂł arcybiskupa oraz wyraziÂł swÂą radoœÌ z jego obecnoÂści. PoprosiÂł takÂże o przewodniczenie Mszy Âśw. i wygÂłoszenie SÂłowa BoÂżego.

W homilii arcybiskup nawiÂązaÂł do s³ów Âśw. PawÂła, ktĂłry powiedziaÂł, Âże gdy nadeszÂła peÂłnia czasĂłw, ludzie zostali uwolnieni z niewoli „Âżywio³ów tego Âświata”, by cieszyĂŚ wolnoÂściÂą dzieci BoÂżych i peÂłniÂą Jego dziedzictwa. Od tej pory czÂłowiek moÂże woÂłaĂŚ do StwĂłrcy „Abba, Ojcze!”. Ten przeÂłom dokonaÂł siĂŞ dziĂŞki temu, Âże Jezus przyszedÂł na Âświat, rodzÂąc siĂŞ z Âłona NajÂświĂŞtszej Dziewicy. Podczas zwiastowania archanioÂł odkryÂł przed MaryjÂą kim bĂŞdzie dziecko, ktĂłre narodzi, a ona w wolnoÂści podjĂŞÂła decyzjĂŞ i zgodziÂła siĂŞ peÂłniĂŚ wolĂŞ Boga. ÂŚw. JĂłzef bĂŞdÂący w rozterce usÂłyszaÂł we Âśnie BoÂże objawienie. AnioÂł PaĂąski powiedziaÂł mu, Âże Syn Maryi jest poczĂŞty z Ducha ÂŚwiĂŞtego i zbawi swĂłj lud.

– Te dwa orĂŞdzia skierowane do NajÂświĂŞtszej Maryi Panny i Âśw. JĂłzefa mĂłwiÂą o Chrystusie, BoÂżym Synu. AnioÂł Gabriel mĂłwiÂł do Maryi: „bĂŞdzie panowaÂł i jego panowaniu nie bĂŞdzie koĂąca”. Ten sam anioÂł mĂłwi do Âśw. JĂłzefa „zbawi swĂłj lud od grzechĂłw”. WolnoœÌ jakÂą przynosi nam Pan Jezus to wolnoœÌ od grzechĂłw, ktĂłra sprawia, Âże upada zapis starodawnej winy i moÂżemy naprawdĂŞ byĂŚ dzieĂŚmi BoÂżymi, mĂłwiĂŚ do Boga Abba Ojcze! – powiedziaÂł metropolita. SzczegĂłlna wolnoœÌ dzieci BoÂżych polega na tym, Âże Jezus panuje nad nimi poprzez swe sÂłowo, miÂłoœÌ objawionÂą na Golgocie i zwyciĂŞstwo nad grzechem. CzÂłowiek powinien odpowiedzieĂŚ swojÂą miÂłoÂściÂą na miÂłoœÌ Chrystusa.


Arcybiskup przywoÂłaÂł postaĂŚ Âśw. Franciszka, ktĂłry pÂłakaÂł nad tym, Âże „MiÂłoœÌ nie jest kochana”, a ludzie odrzucajÂą Jezusa, nie odpowiadajÂąc miÂłoÂściÂą na Jego miÂłoœÌ. ÂŚw. Franciszek caÂłym swoim Âżyciem ukazywaÂł co znaczy kochaĂŚ Jezusa, i jak utoÂżsamiaĂŚ siĂŞ z wzorem czÂłowieczeĂąstwa, ktĂłry On nam pozostawiÂł. MĂłwiono, Âże kto ujrzaÂł Franciszka, zobaczyÂł samego Zbawiciela. To wraÂżenie staÂło siĂŞ jeszcze silniejsze, gdy pod koniec Âżycia jego ciaÂło zostaÂło naznaczone stygmatami. ÂŚw. Franciszek czĂŞsto prosiÂł Boga o ÂłaskĂŞ przebaczenia i miÂłosierdzia dla ludzi, ktĂłrzy nie potrafiÂą swoim Âżyciem odpowiadaĂŚ na najwyÂższÂą miÂłoœÌ Jezusa. Podczas jednej z modlitw ukazaÂł mu siĂŞ Chrystus wraz ze swoja MatkÂą i obiecaÂł, Âże wszyscy ludzie, ktĂłrzy od zachodu sÂłoĂąca 1 sierpnia do zachodu 2 sierpnia odwiedzÂą maleĂąkÂą kapliczkĂŞ Porcjunkuli pw. MB Anielskiej pod AsyÂżem, dostÂąpiÂą Âłaski odpuszczenia grzechĂłw i darowania wszystkich kar. Od tej pory wielu pielgrzymĂłw przybywaÂło w to miejsce, odwiedzajÂąc rĂłwnieÂż miejsce Âśmierci Âśw. Franciszka. W 1967 roku Âśw. PaweÂł VI rozciÂągn¹³ ten przywilej na wszystkich wiernych. Ci, ktĂłrzy odwiedzÂą swĂłj koÂśció³ parafialny, odbĂŞdÂą szczerÂą spowiedÂź i przystÂąpiÂą do Komunii ÂŚwiĂŞtej, mogÂą uzyskaĂŚ odpust.

– WÂłaÂśnie w ten ÂświĂŞty czas spotykamy siĂŞ tutaj, by zaczerpn¹Ì BoÂżych ÂŁask i ca³¹ piersiÂą, ca³¹ naszÂą duszÂą oddychaĂŚ wolnoÂściÂą BoÂżego Dziecka. JednoczeÂśnie spotykamy siĂŞ, by dziĂŞkowaĂŚ za stulecie powstania waszej parafii pw. Âśw. JĂłzefa w Lubomierzu – powiedziaÂł metropolita. PodkreÂśliÂł, Âże historia tej parafii bardzo silnie ³¹czy siĂŞ ze zmaganiami o odzyskanie wolnoÂści ojczyzny. KoÂśció³ zostaÂł wybudowany przed wybuchem I wojny Âświatowej i staÂł siĂŞ ostojÂą nadziei, Âże caÂła wioska zostanie ocalona. Gdy Polska od nowa budowaÂła swÂą niepodlegÂłoœÌ, parafia pw. Âśw. JĂłzefa zostaÂła erygowana. Po dwudziestu latach wybuchÂła II wojna Âświatowa, ktĂłra w sposĂłb bardzo bolesny dotknĂŞÂła tĂŞ wspĂłlnotĂŞ. Zniszczono plebaniĂŞ, a braci zakonnych zesÂłano do obozu. Wspó³czeÂśnie pojawiajÂą siĂŞ kolejne totalitaryzmy, ktĂłrym naleÂży siĂŞ sprzeciwiaĂŚ. Wzorem do naÂśladowania powinni byĂŚ Âśw. JĂłzef i Maryja, ktĂłrzy w swoim Âżyciu wsÂłuchiwali siĂŞ w gÂłos Boga i peÂłnili Jego wolĂŞ.

– Dzisiaj chce siĂŞ nam zabraĂŚ wolnoœÌ, mĂłwiÂąc Âże Boga nie ma, Âże czÂłowiek to istota niewiele ró¿niÂąca siĂŞ od zwierzÂąt. SÂą nawet tacy, ktĂłrzy mĂłwiÂą, Âże czÂłowiek to przekleĂąstwo dla Âświata (…) Pomniejsza siĂŞ jego godnoœÌ jako istoty stworzonej na BoÂży obraz i podobieĂąstwo, bĂŞdÂącej krĂłlem stworzenia. Odrzuca siĂŞ Boga i proponuje siĂŞ wizjĂŞ czÂłowieka bĂŞdÂącÂą jego karykaturÂą i pomniejszajÂącÂą czÂłowieczÂą godnoœÌ: kobiety – Âżony, matki, mĂŞÂżczyzny – mĂŞÂża, ojca.

ChcÂą nam to odebraĂŚ w imiĂŞ tzw. „tolerancji”. Nie wolno nam do tego dopuÂściĂŚ – powiedziaÂł metropolita. StwierdziÂł, Âże nie moÂżna zrezygnowaĂŚ z wolnoÂści, ktĂłrÂą niesie Chrystus.
– BroĂącie swojej wolnoÂści, broniÂąc Boga w waszych sercach, a tym samym stojÂąc na straÂży swojej osobistej czÂłowieczej godnoÂści, a takÂże dalszych dziejĂłw naszej wolnej i suwerennej Polski – podkreÂśliÂł. ZauwaÂżyÂł, Âże wszyscy zgromadzeni powinni dziĂŞkowaĂŚ za stulecie parafii, za niepodlegÂłoœÌ Ojczyzny i za przyczynÂą ÂświĂŞtych prosiĂŚ Boga, by nigdy nie utraciĂŚ wolnoÂści i budowaĂŚ cywilizacjĂŞ miÂłoÂści.

Na zakoĂączenie Eucharystii parafianie podziĂŞkowali arcybiskupowi za odprawionÂą MszĂŞ Âśw. i wygÂłoszone sÂłowo BoÂże. Zapewnili o swojej modlitwie w intencji metropolity i caÂłej wspĂłlnoty KoÂścioÂła, za wstawiennictwem Matki BoÂżej Anielskiej i Âśw. JĂłzefa. Poprosili takÂże o pasterskie bÂłogosÂławieĂąstwo na dalsze lata wiernego trwania przy Jezusie i Jego KoÂściele.

Parafianie zÂłoÂżyli rĂłwnieÂż arcybiskupowi serdeczne Âżyczenia z okazji niedawno obchodzonych 70. urodzin. ÂŻyczyli wielu lat w zdrowiu, by wszyscy wierni mogli umacniaĂŚ siĂŞ jego Âświadectwem, wytrwaÂłoÂści w obronie waÂżnych wartoÂści zwiÂązanych z rodzinÂą i Âładu moralnego, bÂłogosÂławieĂąstwa BoÂżego.

– ÂŻyczymy byÂś zawsze jak do tej pory stanowczo mĂłwiÂł „tak” lub „nie”, bo w Âświecie, w ktĂłrym Âżyjemy wszystko jest rozmyte i dobrze jest sÂłyszeĂŚ proste przesÂłanie, aby nie zgubiĂŚ siĂŞ w rzeczywistoÂści peÂłnej niejasnych wartoÂści (…) Nasz kapÂłanie, na ciĂŞÂżkie czasy „masz zwyciĂŞÂżaĂŚ”, a to dobro, ktĂłre dajesz z siebie i otwartoœÌ na drugiego czÂłowieka – oby do Ciebie wracaÂły. – Po tych sÂłowach odÂśpiewano arcybiskupowi Âżyczenia.

Lubomierz aÂż do wieku XX naleÂżaÂł do parafii pw. Âśw. Sebastiana w NiedÂźwiedziu. W 1913 roku staraniem ks. JĂłzefa Bajdy rozpoczĂŞto budowĂŞ koÂścioÂła i plebanii, ktĂłrÂą ukoĂączono w 1915. Parafia pw. Âśw. JĂłzefa zostaÂła erygowana w 1919 roku. Od 21 kwietnia 1934 roku opiekĂŞ nad niÂą peÂłniÂą franciszkanie z Prowincji Âśw. Antoniego i bÂł. Jakuba StrzemiĂŞ. Podczas II wojny Âświatowej wojsko niemieckie spaliÂło plebaniĂŞ i wywiozÂło trzech zakonnikĂłw od obozu Auschwitz-Birkenau w akcie zemsty za pomoc ruchowi oporu. Po wojnie budynek zostaÂł ponownie wzniesiony i dokonano niezbĂŞdnych remontĂłw. W latach szeœÌdziesiÂątych w g³ównym oÂłtarzu koÂścioÂła znajdowaÂł siĂŞ obraz Matki BoÂżej, „KrĂłlowej GorcĂłw”, ktĂłry zostaÂł zwrĂłcony do PrzemyÂśla, a na jego miejscu umieszczono figurĂŞ Maryi. Na zasuwanym obrazie w koÂściele znajduje siĂŞ Âśw. JĂłzef. Wspó³czeÂśnie dokonano przebudowy nawy g³ównej i ocieplenia koÂścioÂła. Proboszczem parafii jest o. Piotr G³ód.
 
bsw/Diecezja.pl

https://www.fronda.pl/a/abp-marek-jedraszewski-nie-mozemy-ulec-nowemu-klamstwu,130985.html
.