"Nasza Klasa" - forum dla absolwentów, rodzin, kolegów i znajomych
Grudzieñ 18, 2024, 16:53:03 *
Witamy, Go¶æ. Zaloguj siê lub zarejestruj.

Zaloguj siê podaj±c nazwê u¿ytkownika, has³o i d³ugo¶æ sesji
Aktualno¶ci: Forum zosta³o uruchomione dla absolwentów szkó³ podstawowych, ¶rednich i wy¿szych oraz dla ich rodzin, znajomych i go¶ci.
Zapraszamy
 
   Strona g³ówna   Pomoc Szukaj Kalendarz Zaloguj siê Rejestracja  
Strony: [1] |   Do do³u
  Drukuj  
Autor W±tek: Czy wiesz, jak stres dzia³a na twój organizm?  (Przeczytany 2534 razy)
0 u¿ytkowników i 4 Go¶ci przegl±da ten w±tek.
admin
Administrator
Ekspert
*****

Reputacja +0/-0
Offline

Wiadomo¶ci: 105


Zobacz profil
« : Marzec 29, 2019, 13:39:10 »

.

Gerd Schnack, Kirsten Schnack / slo

 




Przy atakach stresu tracimy g³owê i zdolno¶æ jasnego i klarownego my¶lenia. (fot. shutterstock.com)


Stres pojawia siê w ¿yciu nagle niczym napad. Jak grom z jasnego nieba spadaj± na cz³owieka zewnêtrzne bod¼ce, z którymi jest konfrontowany, na które musi odpowiedzieæ i z których reakcj± musi siê liczyæ. W dawnych czasach nag³y stres wystêpowa³, gdy na drodze do celu ukaza³ siê du¿y nied¼wied¼. Dzisiaj ten potwór pojawia siê w innych okoliczno¶ciach: jest sekund± przera¿enia w czasie zderzenia samochodów, wzmo¿on± turbulencj± w czasie lotu samolotem, rozpychaniem siê ³okciami skoncentrowanych tylko na sobie pobratymców.
 
Uk³ad kr±¿enia i serce
 
Rozwój stwardnienia têtnic przez podwy¿szone ci¶nienie niszczy têtnice. Zatkane ³o¿yska krwi powstaj± przez przylegaj±ce bia³e krwinki ze zlepionymi p³ytkami krwi, jak równie¿ z od³o¿onym t³uszczem i nagromadzonym cukrem. Mo¿e poza tym doj¶æ do zamkniêcia ¶wiat³a têtnicy (a zatem na przyk³ad do zawa³u serca lub udaru mózgu).
 
Miê¶nie
 
Dochodzi do zubo¿enia zapasów cukru w komórkach miê¶niowych, poniewa¿ miê¶nie gorzej reaguj± na insulinê. Kortyzol zu¿ywa bia³ko miê¶niowe. Maleje masa miê¶niowa. Dochodzi do chronicznego napiêcia miê¶ni. Psychiczny stres prowadzi do bólów karku i pleców.
 
Trzustka
 
Komórki wewn±trzwydzielnicze trzustki produkuj± insulinê, która reguluje poziom cukru w krwi. Chroniczny stres podwy¿sza poziom kortyzolu i obni¿a dzia³anie insuliny na komórki ustroju. To znowu zmusza komórki wewn±trzwydzielnicze trzustki do wzmo¿onej produkcji insuliny. Skutkiem tego procesu nastêpuje przedwczesne wyczerpanie i zagro¿enie cukrzyc±, której ryzyko chroniczny stres znacznie podwy¿sza.
 
¯o³±dek
 
Chroniczne podwy¿szenie hormonów stresu powoduj e zwê¿enie naczyñ krwiono¶nych w narz±dach trawiennych, skutkiem czego zanika ochrona b³ony ¶luzowej ¶cian ¿o³±dka. Na tle stresowym powstaj± wrzody z nag³ymi krwawieniami. (Obserwowano to nawet na Alasce w czasie wy¶cigów psów zaprzêgniêtych do sanek, kiedy zw³aszcza u prowadz±cych psów na skutek d³ugiego wysi³ku czêsto wystêpowa³y krwawi±ce wrzody ¿o³±dka).
 
System immunologiczny
 
Chroniczny stres ze zbyt du¿± ilo¶ci± kortyzolu we krwi ogranicza produkcjê cytokiny i hamuje dzia³anie systemu limfatycznego. W ten sposób zostaje os³abiona ogólna odporno¶æ organizmu.

Chroniczny stres stanowi zatem d³ugo trwaj±c± alarmow± sytuacj± z daleko id±cymi konsekwencjami w ca³ym organizmie, których efektem jest podwy¿szona gotowo¶æ do obrony i stawiania oporu.

D³u¿sze dzia³anie czynników powoduj±cych stres wywo³uje nie tylko opisane powy¿ej zdrowotne problemy, lecz tak¿e okre¶lone fenomeny przystosowawcze, czyli po prostu przystosowanie. Jest ono konieczne, poniewa¿ w przeciwnym razie cz³owiek nie móg³by adekwatnie reagowaæ na ró¿ne wyzwania. Mog± nimi byæ fizyczne czynniki, jak na przyk³ad zmiany klimatyczne, przesuniêcia czasu, adaptacja do wysoko¶ci i inne. Mog± nimi równie¿ byæ psychiczne reakcje, jak na przyk³ad ¶wiadomo¶æ braku czasu, zdenerwowanie, troska, z³o¶æ, przeci±¿enie, ha³as, mobbing itd.
 
Dziêki przystosowaniu organizm jest zatem w stanie zrównowa¿yæ d³u¿ej dzia³aj±ce czynniki stresogenne. Je¶li jednak stres jest trwa³ym stanem i brakuje odprê¿aj±cego czynnika, ca³a sytuacja mo¿e prowadziæ do negatywnych konsekwencji zdrowotnych opisanych przez nas powy¿ej.
 
Nie ulega w±tpliwo¶ci, ¿e cz³owiek potrzebuje stresu, naturalnie odpowiednio dozowanego, ale nieodzowne jest równie¿, by po okresie napiêcia nastêpowa³o odprê¿enie.

Nikt nie mo¿e unikn±æ oddzia³ywania stresu powstaj±cego w dniu codziennym, poniewa¿ reagujemy na napiêcie odruchem. Zupe³nie inaczej jest z odprê¿eniem, które za ka¿dym razem musi zostaæ ¶wiadomie uznane przez indywidualnego cz³owieka za konieczne i przez niego zapocz±tkowane. W XXI wieku stres sta³ siê, jak ju¿ pisali¶my, powszechnym utrapieniem przez ci±g³y wzrost czynników wywo³uj±cych go i ci±g³± ich obecno¶æ.

W bardzo napiêt± gotowo¶æ alarmu postawione s± trzy obszary cia³a:
 
•   mózg, jako centralny poziom zawiaduj±cy ca³ym organizmem,
•   system kr±¿enia i serce, jako ogólny poziom ca³ego organizmu,
•   system miê¶ni, ¶ciêgien i stawów, jako peryferyjny poziom organizmu.


Mózg
 
Przy d³u¿ej trwaj±cych atakach stresu tracimy g³owê i zdolno¶æ jasnego i klarownego my¶lenia. W ostrej sytuacji stresowej wszyscy krzycz± jeden przez drugiego  i podejmuj± b³êdne decyzje. Negatywne my¶lenie przybiera na sile, na plan pierwszy wysuwaj± siê troski i lêki, które towarzysz± nam przez ca³e dnie. Gdy pojawi siê problem, nie mo¿emy na rozkaz wy³±czyæ my¶lenia o nim.

Przewlek³y stres nierzadko pozbawia cz³owieka odwagi i prowadzi do depresji. W takich negatywnych sytuacjach nie pomagaj± apele z zewn±trz nawo³uj±ce do podjêcia dzia³ania. Pomóc mo¿emy wtedy, gdy nie cofniemy siê przed ogromem negatywnych prze¿yæ zestresowanej osoby, gdy zap³aczemy ze smutnymi lud¼mi.
 
Uk³ad kr±¿enia i serce

G³ównym zagro¿eniem jest nadci¶nienie. Powoduje ono ogólne stwardnienie têtniczek, które czêsto koñczy siê zaburzeniem dop³ywu krwi w têtnicach, a w koñcu zawa³em serca lub udarem mózgu.
 
System miê¶ni, ¶ciêgien i stawów
 
Przewlek³y stres powoduje przez podwy¿szony poziom kortyzolu wzmo¿one napiêcie miê¶ni poprzecznie pr±¿kowanych. Gdy do³±cz± siê do tego jednostronne fizyczne obci±¿enia, stawy zostan± przeci±¿one i zacznie siê trwa³e napiêcie miê¶niowe. Prowadzi to do miejscowego niskiego zaopatrzenia w tlen i w pewnych okoliczno¶ciach do wspó³czesnej choroby zawodowej RSI

 
Chroniczny stres dzia³a na ca³y organizm w trzech wymiarach:
 
•   Centralnie w mózgu: troski i lêki wytwarzaj± negatywny zasób my¶li.
•   Ogólnie: d³ugotrwa³e uszkodzenie ca³ego uk³adu kr±¿enia.
•   Peryferyjnie: miejscowe napiêcie miê¶ni i stawów oraz wywo³anie wspó³czesnej choroby RSI.
 
https://www.deon.pl/inteligentne-zycie/zdrowie/art,24,czy-wiesz-jak-stres-dziala-na-twoj-organizm.html

.




Zapisane
admin
Administrator
Ekspert
*****

Reputacja +0/-0
Offline

Wiadomo¶ci: 105


Zobacz profil
« Odpowiedz #1 : Marzec 29, 2019, 13:44:52 »


.

Stres jest zmor± wspó³czesnego cz³owieka. Codzienna gonitwa za sukcesem sprzyja  powstawaniu sytuacji sterowych. Wa¿ny kontrakt, trudny egzamin, ¶lub czy ¶mieræ bliskiej osoby powoduj± szybsze bicie serca lub ¶ciskanie w brzuchu. P³ytki oddech, ból g³owy, zaburzenia ¿o³±dkowe czy nadmierna potliwo¶æ to tylko niektóre z objawów  stresu, które s± wynikiem uwalniania do krwi adrenaliny i kortyzolu. Ka¿dy cz³owiek w specyficzny dla siebie sposób reaguje na  zaistnia³e w jego ¿yciu sytuacje trudne. Osoby bêd±ce pod wp³ywem permanentnego stresu bardzo czêsto uskar¿aj± siê na problemy z ci¶nieniem, snem, a tak¿e na zaburzania ze strony uk³adu oddechowego.  Ludzie zestresowani charakteryzuj± siê mniejsz± odporno¶ci± organizmu i czê¶ciej zapadalna na ró¿ne choroby.





Niestety stresu nie da siê ca³kowicie wyeliminowaæ z ¿ycia codziennego. Zawsze znajdzie siê co¶ co nawet najwiêkszego stoika i optymistê potrafi wyprowadziæ z równowagi. Dlatego warto poznaæ kilka metod, które pomog± walczyæ ze stresem i siê na niego uodporniæ.


Æwiczenia oddechowe


To chyba najprostsza i najpowszechniejsza metoda ³agodzenia napiêcia psychicznego. Nie od dzi¶ wiadomo, ¿e wykonanie kilku g³êbszych oddechów pomaga siê uspokoiæ i racjonalnie podej¶æ do zaistnia³ego problemu. Æwiczenia te sprzyjaj± nie tylko w lepszym zaopatrzeniu organizmu w tlen, ale przede wszystkim pozwalaj± odgoniæ z³e my¶li i pokonaæ stres. Wykonywane regularnie wp³ywaj± pozytywnie na przemianê materii, poprawiaj± jako¶æ snu i zwiêkszaj± odporno¶æ organizmu. Mo¿na je wykonywaæ w pozycji siedz±cej, nawet przy biurku w trakcie pracy. Wa¿ne by usi±¶æ wygonie z wyprostowanym krêgos³upem, wdychaæ powietrze nosem, a  wydychaæ ustami.  Wykonywanie ich w pozycji le¿±cej dodatkowo pozwala rozlu¼niæ napiête miêsnie, co sprzyja szybszemu uwolnieniu siê od stresu.  Techniki  oddechowe mo¿na zastosowaæ w momencie wyst±pienia sytuacji stresowej w celu roz³adowania silnego napiêcia nerwowego. Æwiczenia te s± doskona³ym sposobem walki ze stresem zw³aszcza dla osób borykaj±cych siê ze schorzeniami sercowo- naczyniowymi, poniewa¿ bardzo dobrze wp³ywaj± na usprawnienie pracy uk³adu krwiono¶nego i oddechowego.


Joga


Jest obecnie jedn± z popularniejszych form walki ze stresem. Coraz wiêcej fitness klubów, proponuje j± swoim zapracowanym, zestresowanym klientom. Dziêki mnogo¶ci technik relaksacyjny na zajêciach jogi mo¿na nauczyæ siê jak minimalizowaæ efekty napiêcia i stresu. Regularne praktykowanie jogi pozwala na unormowania wydzielenia hormonów stresu, obni¿enie ci¶nienia krwi czy rozlu¼nienie napiêtych miê¶ni. Stabilizuje tak¿e pracê uk³adu pokarmowego, który jest bardzo wra¿liwy na dzia³anie stresu. Ponadto joga pomaga w utrzymaniu prawid³owej postawy cia³a co w znacznym stopniu wp³ywa na uprawnienie aparatu ruchu.


Pilates


To forma aktywno¶ci fizycznej ³±cz±ca ze sob± elementy jogi, treningu izometrycznego, a tak¿e baletu. Ma bardzo wielu zwolenników, gdy¿ nie tylko pomaga ³agodziæ skutki stresu, ale doskonale wp³ywa na wzmocnienie miê¶ni  i utrzymania w³a¶ciwej postawy cia³a. Pilates jest doskona³y zw³aszcza dla kobiet, poniewa¿ pomaga zadbaæ o piêkn± sylwetkê bez niepotrzebnego rozbudowywania masy miê¶niowej.


Muzykoterapia


Jest doskona³± forma biernego wypoczynku, a przy okazji wspania³ym antidotum na stres. Regularne sesje muzykoterapii wzbogacane æwiczeniami oddechowymi pozwalaj± na uzyskanie wewnêtrznego wyciszenia, dziêki czemu ³atwiej radziæ sobie ze stresuj±cymi sytuacjami dnia codziennego. Cicha i delikatna muzyka relaksacyjna ukoi sko³atane nerwy, uspokoi pracê serca i wyrówna oddech. Na rynku dostêpne s± ¶cie¿ki d¼wiêkowe wzbogacone g³osem lektora, który w profesjonalny sposób pomaga w uzyskaniu pe³nego odprê¿enia. W³±czenie swojej ulubionej p³yty lub nagrañ z muzyka powa¿n± jest tak¿e wspania³± forma muzykoterapii.


Aktywno¶æ fizyczna


Nie od dzi¶ wiadomo, ¿e wszystkie formy wysi³ku fizycznego maj± zbawienny wp³yw na organizm. Pomagaj± nie tylko w poprawiæ ogóln± sprawno¶æ, wp³ywaj± tak¿e na syntezê endorfin substancji produkowanych przez mózg, nazywanych przez naukowców hormonami szczê¶cia. Æwiczenia fizyczne pozwalaj± na uwolnienie siê od wiêkszo¶ci fizycznych objawów stresu. Oczywi¶cie rodzaj wykonywanej aktywno¶ci nale¿y dopasowaæ do swoich predyspozycji i upodobañ, ale w¶ród ca³ej gamy sportów ka¿dy mo¿e wybraæ najlepszy dla siebie.  W zwalczaniu stresu dokona³y jest zarówno spacer jak i intensywny trening na si³owni. Znakomite w roz³adowywaniu napiêci s± biegi, jazda na rowerze czy wizyta na basenie, a tak¿e mecz siatkówki lub partyjka tenisa.  Wystarczy 30 minut ruchu dziennie, by wzmocniæ swoje cia³o i umys³, a przez to nauczyæ siê lepiej reagowaæ w stresuj±cych sytuacjach.


http://porady.mobi/jakie-sa-cwiczenia-uodporniajace-na-stres/


.

Zapisane
admin
Administrator
Ekspert
*****

Reputacja +0/-0
Offline

Wiadomo¶ci: 105


Zobacz profil
« Odpowiedz #2 : Marzec 29, 2019, 14:28:11 »

.

10 najlepszych technik jak pokonaæ stres
============================

K³opoty finansowe, wymagaj±cy szef, praca pod presj± – wszystko to sprawia, ¿e ¿yjesz w stresie. Nie raz siê zastanawiasz, jak zmniejszyæ to nieustaj±ce napiêcie, skoro na czynniki go powoduj±ce nie masz ¿adnego wp³ywu. Sprawd¼, jak pokonaæ stres i jakie techniki w tym celu mo¿esz stosowaæ.

Najlepsze sposoby na nerwicê
 
¯ycie w ci±g³ym stresie ma wp³yw na zdrowie. Stale podniesione ci¶nienie krwi zwiêksza ryzyko zawa³u serca czy udaru mózgu. Os³abiona zostaje odporno¶æ, wiêc wzrasta podatno¶æ na wszelkie infekcje i choroby bakteryjne czy wirusowe.
Pojawiæ mog± siê migreny, wrzody ¿o³±dka, zaburzenia pamiêci i koncentracji. Równie¿ skurcze miê¶ni, dr¿enie r±k uwa¿ane s± za skutek chronicznego stresu. Podniesiony poziom stresu jest te¿ po¶rednio odpowiedzialny za wzrost zaburzeñ lêkowych i nerwic.
Pamiêtaj jednak, ¿e nie ka¿dy rodzaj stresu jest szkodliwy. W ma³ych dawkach mo¿e pomóc Ci podejmowaæ wa¿ne decyzje i zmotywowaæ do jak najlepszej pracy.


Nie ka¿dy stres jest z³y


Pojêcie „stres” wprowadzi³ po raz pierwszy Hans Hugo Selye, który zajmowa³ siê t± tematyk± przez 50 lat. Postawi³ on hipotezê, ¿e  ¼ród³em wielu chorób jest to, ¿e cz³owiek nie umie radziæ sobie w ró¿nych trudnych sytuacjach.
 





Jak ka¿de pojêcie odnosz±ce siê do spraw skomplikowanej ludzkiej psychiki, „stres” ma wiele ¼róde³ i przyczyn.


Stres mo¿e byæ definiowany jako proces, w którym czynniki ¶rodowiskowe zagra¿aj± równowadze organizmu, pewnej relacji miêdzy cz³owiekiem, a zewnêtrznymi czynnikami. Stres to tak¿e reakcja organizmu na owe czynniki, nazywane niekiedy stresorami. Stres to równie¿ bodziec, czyli taka sytuacja, która wywo³uje napiêcie i wyzwala silne emocje.
Stres uruchamia szereg mechanizmów, pojawia siê reakcja zarówno fizjologiczna, jak i psychologiczna. Mo¿e to mieæ znacz±cy wp³yw na zdrowie cz³owieka.


Dlaczego tak siê dzieje?
Próbuj± to wyja¶niæ dwie teorie:

Teoria biologiczna.

Opisuje ona stres jako aktywacjê dwóch uk³adów – przysadka w mózgu wydziela hormon, który powoduje wydzielenie „hormonu stresu”– kortyzolu (zwiêksza on spalanie bia³ka i t³uszczu, zmniejsza stan zapalny). Drugi uk³ad to pobudzenie wspó³czulnego uk³adu nerwowego i wydzielenie adrenaliny oraz noradrenaliny – te hormony s± z kolei odpowiedzialne za wprowadzenie organizmu w stan wzmo¿onej aktywno¶ci: serce bije szybciej, ro¶nie ci¶nienie krwi, oddech przyspiesza, miê¶nie s± napiête, mózg jest pobudzony i czujny. To pobudzenie przygotowuje cia³o do walki lub ucieczki. Zbyt d³ugie pozostawanie w tym stanie powoduje zmêczenie, wyczerpanie i szereg skutków fizjologicznych.

Teoria psychologiczna.

W wyniku pojawiania siê bod¼ca zewnêtrznego ujawnia siê silne napiêcie emocjonalne, które utrudnia prawid³owe funkcjonowanie. Odczuwa siê silny dyskomfort. Ta teoria bli¿sza jest potocznemu rozumieniu pojêcia stresu.


Aby odró¿niæ stres pozytywny, który sprawia, ¿e w czasie egzaminu my¶limy jasno, a w sytuacji krytycznej podejmujemy wywa¿one decyzje, od stresu chronicznego, który zmienia ¿ycie na gorsze, wprowadzono dwa pojêcia:


Eustres – stres „dobry”, motywuj±cy; stan, w którym jeste¶my gotowi podejmowaæ decyzje i realizowaæ postawione sobie cele,

Dystres – stres „z³y”, os³abiaj±cy, parali¿uje lub zniechêca; je¶li siê przed³u¿a, jest przyczyn± zmêczenia, cierpienia, chorób.
Kiedy stresu jest zbyt du¿o…
 




Stres to stan obejmuj±cy ca³y organizm.

Odpowiedzi± na niego jest uruchomienie funkcji regulacyjnych psychiki.
Objawy fizjologiczne przed³u¿aj±cego siê stresu, czyli dystresu, to:


•   bóle: g³owy, ¿o³±dka, miê¶ni,
•   problemy gastryczne – biegunka, zaparcia,
•   nudno¶ci, wymioty,
•   ucisk w klatce piersiowej,
•   przyspieszone têtno,
•   dr¿enie r±k,
•   tiki nerwowe,
•   spadek libido,
•   spadek odporno¶ci i zwi±zane z tym czêste przeziêbienia.


Jak wspomniano, stres wp³ywa równie¿ na psychikê. Mo¿e byæ przyczyn± dwóch, bardzo silnych reakcji: lêku lub gniewu, ale tak¿e takich symptomów, jak:

•   uczucie niepokoju,
•   rozdra¿nienie, podenerwowanie, zniecierpliwienie,
•   utrata kontroli nad emocjami, wybuchowo¶æ,
•   onie¶mielenie, zak³opotanie,
•   nadmierne pobudzenie, niemo¿no¶æ zrelaksowania siê,
•   zmienno¶æ nastrojów, wpadnie ze skrajno¶ci w skrajno¶æ,
•   utrata umiejêtno¶ci cieszenia siê, poczucie bycia nieszczê¶liwym,
•   obni¿enie poziomu zdolno¶ci poznawczych – problemy z pamiêci±, sztywne i ma³o elastyczne podej¶cie do problemów, spadek kreatywno¶ci – powielanie znanych rozwi±zañ i zachowañ,
•   trudno¶ci z koncentracj± uwagi, gonitwa my¶li,
•   nieadekwatna ocena sytuacji, trudno¶ci w ocenianiu konsekwencji i nastêpstw,
•   trudno¶ci z podejmowaniem decyzji.

 
Radzenie sobie ze stresem

 




Ka¿dego dnia napotykamy wiele sytuacji nowych i setki powtarzaj±cych siê. Ka¿da z nich musi zostaæ oceniona i odpowiednio sklasyfikowana: jako taka, która nie ma dla nas znaczenia, taka, która jest sprzyjaj±ca lub jako negatywna. Psycholodzy nazywaj± ten proces ocen± pierwotn±.


Ocena pierwotna jest absolutnie subiektywna. To, co jedna osoba postrzega jako zagro¿enie, dla innej jest szans±. Je¿eli wydarzenie jest postrzegane jako stresuj±ce, to zwykle rozpatrywane jest jako strata (co¶, co ju¿ siê sta³o), zagro¿enie (przewidywana krzywda) lub wyzwanie (wymaga oszacowania potencjalnych strat i zysków).


Ocena pierwotna czêsto jest te¿ nag³a. Zwi±zane jest to z biologicznym mechanizmem stresu – szybka reakcja umo¿liwia walkê lub ucieczkê w sytuacji zagro¿enia. Ta gwa³towno¶æ reakcji sprawia jednak, ¿e pochopnie podjêta ocena mo¿e byæ b³êdna i realnego zagro¿enia nie ma.
Gdy sytuacja zostanie odpowiednio rozpoznana, rozpoczyna siê proces oceny wtórnej, który polega na okre¶laniu w³asnych mo¿liwo¶ci zmierzenia siê z ni±. Od tych dwóch ocen zale¿y to, czy i jak sobie ze stresem poradzimy.


Po dokonaniu oceny pierwotnej i wtórnej, mo¿na w oparciu o nie podj±æ dwie decyzje, których celem jest przywrócenie równowagi.

Decyzja mo¿e byæ:

•   ukierunkowana na zadanie – poprawa relacji, próba poradzenia sobie z sytuacj±, rozwi±zanie problemu, zmiana w³asnego dzia³ania lub dokonanie zmiany w otoczeniu,
•   ukierunkowana na emocje – z³agodzenie w³asnego stanu emocjonalnego (na przyk³ad unikanie).

Jedna decyzja nie wyklucza drugiej, obie mog± siê wzajemnie przenikaæ. Sposób radzenia sobie ze stresem mo¿e zmniejszyæ jego wp³yw oraz z³agodziæ konsekwencje, dlatego warto znaæ techniki, które mog± w tym pomóc. Na szczê¶cie sposobów na to, jak pokonaæ stres, jest kilka.


Rodzaje technik radzenia sobie ze stresem


Techniki radzenia sobie ze stresem mo¿na podzieliæ na 4 grupy:

1.   takie, które polegaj± na wywieraniu wp³ywu na sytuacjê powoduj±c± stres – to przede wszystkim techniki poprawiaj±ce umiejêtno¶ci interpersonalne: asertywno¶æ, negocjowanie, rozwi±zywanie konfliktów, zrozumienie innych,
2.   techniki, dziêki którym stres postrzegany jest w inny sposób, a znaczenie bod¼ców zostaje zmienione, æwiczenia poznawcze, które pomagaj± zmieniæ sposób my¶lenia, postrzegania rzeczywisto¶ci, ale te¿ wprowadzenie fizycznych zmian,
3.   redukowanie napiêcia emocjonalnego, doskonalenie umiejêtno¶ci radzenia sobie z w³asnymi uczuciami, roz³adowywanie napiêæ i emocji,
4.   unikanie sytuacji i bod¼ców, które stres wywo³uj±.
Strategie unikowe, czy zaprzeczanie, zwykle oceniane s± jako niew³a¶ciwe podej¶cie do stresu – zdecydowanie zaleca siê skonfrontowanie z problemem. Jednak s± takie sytuacje, w których strategia unikowa mo¿e okazaæ siê najlepszym rozwi±zaniem.


Je¿eli czynnikiem stresuj±cym jest ha³as, z³e o¶wietlenie, niewygoda – najlepszym sposobem bêdzie unikniêcie tych czynników poprzez zmianê ¶rodowiska: wyg³uszenie pomieszczenia, za³o¿enie s³uchawek izoluj±cych od d¼wiêków, monta¿ rolet, zmiany wprowadzone na stanowisku pracy. Czasami trzeba podj±æ bardziej drastyczne decyzje – takie, jak zmiana pracy, przeprowadzka czy zakoñczenie znajomo¶ci z cz³owiekiem, który ma na Ciebie wyra¼nie niekorzystny wp³yw.
 
Sposoby na stres


1. Zadbaj o swoje zdrowie
 




Organizm dysponuje pewnymi zasobami, dziêki którym radzi sobie ze stresem. Istnieje koncepcja, ¿e tworz± one uk³ad, nazywany antystresem. Uk³ad antystresowy istnieje obok uk³adu stresogennego i jest z nim w równowadze.

Dzia³anie hamuj±ce stres maj± takie czynniki, na które nie mamy wp³ywu (jak wydzielanie oksytocyny czy praca cia³a migda³owatego), ale te¿ ogólny stan zdrowia. Dlatego tak wa¿ne jest, aby utrzymywaæ organizm w dobrej formie. Szczególn± uwagê warto zwróciæ na aktywno¶æ fizyczn±, dietê (powinna byæ bogata w odpowiednie makro i mikroelementy, szczególnie wa¿ny jest poziom magnezu), odpowiednie nawodnienie.


Æwiczenia fizyczne wykonywanie rano lub po powrocie z pracy pomagaj± w poradzeniu sobie z napiêciem, jakie pojawia siê w wyniku uwalniania siê adrenaliny. Intensywny trening nie tylko poprawia ogóln± formê, ale pozwala te¿ oderwaæ siê od my¶lenia o problemach.

Zmêczenie fizyczne z regu³y u³atwia te¿ zasypianie.

Istotnym elementem zdrowego stylu ¿ycia jest rozs±dne podej¶cie do spo¿ywanych u¿ywek: kawy i alkoholu.

Kofeina – dla wielu poranna kawa jest konieczna, aby dzieñ móg³ siê rozpocz±æ na dobre. Kofeina pobudza, usuwa zmêczenie, polepsza nastrój, dziêki niej ³atwiej siê skoncentrowaæ, skupiæ uwagê, zapamiêtywaæ. Jednak zbyt wiele kofeiny ma niekorzystny wp³yw: pobudzenie staje siê nadmierne, serce bije niemiarowo, pojawia siê ryzyko odwodnienia (zwiêksza siê diureza, czyli ilo¶æ wydalanego moczu jest wiêksza ni¿ ilo¶æ wypitego p³ynu). Kawê i inne napoje zawieraj±ce kofeinê nale¿y wiêc piæ z umiarem.


Alkohol – pomaga rozlu¼niæ siê, wiêc wydaje siê, ¿e ³agodzi objawy stresu. Jednak jest to strategia krótkotrwa³a i w d³u¿szym rozrachunku wyrz±dzaj±ca ogromne szkody w Twoim organizmie –  bardzo ³atwo popa¶æ w uzale¿nienie i ³udziæ siê, ¿e problemy zosta³y rozwi±zane.

2. Odpocznij
 




Idziesz na spotkanie z przyjació³mi, ale co chwilê sprawdzasz telefon, odczytujesz maile. Przerywasz ogl±danie filmu i odczytujesz sms-a. £apiesz siê na tym, ¿e w czasie relaksuj±cej k±pieli zaczynasz my¶leæ o swoim problemie w pracy…Nawet je¿eli postanowisz sobie, ¿e w³a¶nie jest czas na odpoczynek i decydujesz siê „nic nie robiæ”, to nie zawsze siê udaje. Zmuszenie cia³a do le¿enia jest ³atwe. Znacznie trudniej jest zmusiæ do odpoczynku w³asny mózg.

Ka¿dy ma swojego wewnêtrznego „szefa” – poczucie odpowiedzialno¶ci, wewnêtrzn± motywacjê, w³asnego krytyka – nazywamy to ró¿nie. Jest to nasza si³a, dziêki której potrafimy zmusiæ siê do wykonania nawet nudnych czy przykrych obowi±zków. Jednak pielêgnowanie jej w sobie mo¿e te¿ doprowadziæ do tego, ¿e w czasie odpoczynku pojawiaj± siê kontroluj±ce i uniemo¿liwiaj±ce rozlu¼nienie my¶li.


Sprawdzone sposoby, które u³atwiaj± rozlu¼nienie siê, to:


•   S³uchanie muzyki lub ws³uchiwanie siê w odg³osy przyrody. Poniewa¿ muzyka ma wp³yw na samopoczucie cz³owieka, to jej s³uchanie pozwala na uspokojenie siê, rozlu¼nienie w sytuacji nasilonego stresu. S³uchanie muzyki poprawia nastrój i dostarcza pozytywnych prze¿yæ. Czasami pomaga równie¿ w roz³adowaniu napiêcia, szczególnie gdy towarzyszy jej taniec lub relaksuj±c± k±piel. Odsun±æ od siebie niespokojne my¶li pomaga te¿ s³uchanie d¼wiêków natury – tych prawdziwych lub z odpowiednio przygotowanych nagrañ relaksacyjnych.
•   K±piel albo masa¿ z dodatkiem olejków aromatycznych u³atwi rozlu¼nienie napiêtych ca³odziennym stresem miê¶ni. Olejki eteryczne z pomarañczy, lawendy, melisy maj± w³asno¶ci uspokajaj±ce i koj±ce nerwy, dlatego warto z nich korzystaæ przygotowuj±c relaksuj±c± kapiel.
•   Techniki relaksacyjne (dwie najpopularniejsze omówiono w kolejnych punktach).


3. Technika relaksacji wed³ug Jacobsona


Celem technik relaksacyjnych jest wprowadzenie cia³a w stan odprê¿enia poprzez zmniejszenie napiêcia miê¶ni. Przyczyn± tego napiêcia jest nadmiar bod¼ców lub potrzeby, których zaspokoiæ w danej chwili nie mo¿na.

Wed³ug Jacobsona, aby doprowadziæ do rozlu¼nienia, konieczny jest ca³kowity brak ruchu ka¿dego miê¶nia. Oczywi¶cie, napinanie miê¶ni jest niezbêdne, aby wykonywaæ ró¿ne prace i przemieszczaæ siê, ale du¿a czê¶æ napiêcia miê¶niowego jest zbêdna i bezcelowa.
Nauka tej techniki polega na ¶wiadomym napinaniu, a nastêpnie rozlu¼nianiu poszczególnych grup miê¶ni. Powtórzenie takich æwiczeñ setki razy, sprawia, ¿e pojawia siê niemal automatyczna umiejêtno¶æ rozlu¼nienia miê¶ni, co pomaga pozbyæ siê napiêcia.


4. Trening autogenny Schultza


Trening autogenny Schultza przeciwdzia³a zmêczeniu i u³atwia „regeneracjê” psychiczn±. Obni¿a ogólne napiêcie miê¶ni. Taki stan relaksu przyczynia siê do tworzenia pozytywnego obrazu siebie poprzez akceptacjê i wiarê we w³asne si³y.

Metoda ta polega na takim oddzia³ywaniu na w³asne cia³o i psychikê, aby wyzwoliæ reakcjê odprê¿enia.

 Nauka æwiczeñ sk³ada siê z kilku etapów:

•   przyjêcie postawy, w której ³atwiej o odprê¿enie – postawa bierna siedz±ca, le¿±ca lub pó³le¿±ca,
•   koncentrowanie siê na reakcjach cia³a poprzez wywo³ywanie uczucia „ciê¿kich” r±k, nóg, ca³ego tu³owia,
•   wyczuwanie w³asnego oddechu, ws³uchiwanie siê w bicie serca – zwalnianie ich,
•   sterowanie reakcjami organizmu, zmienianie rytmu pracy.


5. Zajmij czym¶ rêce


Poniewa¿ napiêcie emocjonalne powoduje napiêcie miê¶ni i odwrotnie, sposobem na zapanowanie nad jednym i drugim s± ró¿ne „antystresowe” zabawki: pi³eczki, kulki, ludziki.
Wykonane s± z ró¿nych materia³ów, a ich ugniatanie i ¶ciskanie to prosty osób na odreagowanie wewnêtrznego napiêcia.


6. Odreaguj

Odreagowywaæ mo¿na te¿ w inny sposób. Dla wielu osób doskona³ym sposobem na uwolnienie siê od emocji jest krzyk. Niestety, ciê¿ko znale¼æ miejsce, gdzie krzyk nie bêdzie nikomu przeszkadza³.

Odreagowywaniu s³u¿y te¿ sport – szczególnie wszystkie formy sportów czy sztuk walki. Tam skumulowane emocje mo¿na z siebie bezpiecznie wyrzuciæ.


7. Przekonaj siebie

Autosugestia to wp³ywanie poprzez s³owa wypowiadane g³o¶no lub w my¶lach, a skierowanie do siebie samego.

Autosugestia powinna byæ pozytywna. Mo¿na w niej stosowaæ stwierdzenia afirmacyjne, czyli powtarzanie pozytywnych stwierdzeñ dotycz±cych samego siebie, w rodzaju „Potrafiê to zrobiæ”, „Jestem silna/y”. Takie stwierdzenia u³atwiaj± zmobilizowanie siê i odnalezienie niezbêdnej energii.

Warto mieæ na uwadze, ¿e negatywna sugestia równie¿ ma wp³yw. Je¶li powtarzasz sobie „nie dam rady, nie potrafiê, jestem do niczego” – trudniej w sobie odnale¼æ si³y niezbêdne do wykonania zadania. Staraj siê unikaæ tego typu wewnêtrznych rozmów je¶li e u sibie zauwa¿ysz.

8. Ws³uchaj siê w siebie
 



Radzenia sobie z emocjami nie mo¿na rozpocz±æ bez uwa¿nej obserwacji samego siebie i nauki rozpoznawania, a tak¿e nazywania uczuæ. Umiejêtno¶æ wyodrêbnienia spo¶ród szarpi±cych nami emocji jednej konkretnej, jest konieczne do tego, aby podj±æ jakie¶ dzia³anie.

Kiedy czujesz rosn±ce napiêcie, odpowiedz sobie na pytanie „Co mnie denerwuje? Dlaczego jestem poirytowany? Co mnie niepokoi?”. Czasem mo¿e siê okazaæ, ¿e przyczyna jest banalna i ³atwo j± usun±æ zapobiegaj±c narastaniu napiêcia.
Uczucia to tak¿e sposób poinformowania nas o naszych nie do koñca u¶wiadamianych potrzebach. Ich zaspokojenie obni¿a poziom odczuwanego stresu.


9. Przygotuj siê wcze¶niej


Je¶li wiesz, ¿e czeka Ciê wyj±tkowo stresuj±ca sytuacja, mo¿esz do niej przygotowaæ siê wcze¶niej. S³u¿y temu wizualizacja, czyli kolejne wyobra¿anie sobie sytuacji – sekwencji obrazów, towarzysz±cych im zapachów, smaków.
Je¶li wizualizacja wywo³a reakcjê stresow±, to jest to okazja do przeanalizowania uczuæ i zapanowania nad nimi. Wielokrotne odtwarzanie sytuacji w my¶lach, pozwoli te¿ na oswojenie siê z sytuacj± – z czasem reakcja na ni± stanie siê coraz s³absza i kiedy przyjdzie czas zmierzyæ siê z rzeczywisto¶ci±, nie bêdzie ona a¿ tak pobudzaj±ca.


10. Medytuj


Jest wiele technik medytacyjnych. Mog± one towarzyszyæ æwiczeniom (takim jak joga) lub polegaæ na spokojnym oddychaniu (z liczeniem wdechów i wydechów, ale bez próby ingerowania w tempo czy d³ugo¶æ), ograniczeniu wszelkiej aktywno¶ci i obserwowaniu swoich my¶li. Medytacja pomaga zrelaksowaæ siê, oderwaæ od stresuj±cej sytuacji i nabraæ do niej odpowiedniego dystansu.

Chocia¿ nie istnieje jeden, pewny i zawsze skuteczny sposób na radzenie sobie z sytuacjami, które stresuj±, warto wypróbowaæ ró¿ne techniki, aby znale¼æ tak±, która nauczy nas, jak pokonaæ stres.


Polecam Ci  inne moje artyku³y:

•   Jak leczyæ nerwicê: poznaj 9 niezawodnych sposobów
•   Objawy nerwicy: sprawd¼ czy naprawdê masz nerwicê
•   Relaksacja: najlepsze techniki i æwiczenia relaksacyjne
•   Jak radziæ sobie z nerwic±: porady, które zmieni± Twoje ¿ycie


https://www.pokonajlek.pl/jak-pokonac-stres/

.


Zapisane
admin
Administrator
Ekspert
*****

Reputacja +0/-0
Offline

Wiadomo¶ci: 105


Zobacz profil
« Odpowiedz #3 : Marzec 29, 2019, 14:36:32 »



.

Wyró¿niamy wiele sposobów radzenia sobie ze stresem: aktywno¶æ fizyczna, masa¿e, muzykoterapia, koloroterapia, aromaterapia itd. S± to metody znane i stosowane ju¿ od staro¿ytno¶ci. Obecnie wiele z nich, jest potwierdzona naukowo, co jeszcze bardziej zwiêksza ich wiarygodno¶æ. Cz³owiek, który potrafi radziæ sobie ze stresem zmienia swoje nastawienie do ¿ycia i ma wiêcej optymizmu. Umiejêtno¶ci pozytywnego spojrzenia na siebie nie zastêpuj± leczenia, mog± byæ jednak bardzo pomocne, jako metody wspomagaj±ce leczenie klasyczne.


Które techniki antystresowe s± najskuteczniejsze? Trudno mówiæ o jednej, najbardziej skutecznej metodzie. Ka¿dy cz³owiek ma swoje w³asne preferencje co do walki ze stresem. W praktyce psychologicznej stosuje siê najczê¶ciej trening autogenny Schultza, metodê Jacobsona i biofeedback (biologiczne sprzê¿enie zwrotne).

Trening autogenny Schultza


To technika relaksacyjna neuromiê¶niowa polegaj±ca na wywo³aniu przez autosugestiê doznañ podobnych do stanu hipnozy oraz wewnêtrznej medytacji. Sk³ada siê z 6 (sugerowanych) elementów, które nastêpuj± po sobie: uczucie ciê¿aru, uczucie ciep³a, regulacja pracy serca, regulacja swobodnego oddychania, uczucie ciep³a w brzuchu, uczucie ch³odu na czole. Æwiczenia z biegiem czasu przestrajaj± pracê organizmu wywo³uj±c w nim pozytywne, fizjologiczne zmiany, sprzyjaj± odnowieniu si³ ¿yciowych i wzmacniaj± uk³ad odporno¶ciowy. Ma bardzo szerokie zastosowanie w leczeniu wspomagaj±cym, zw³aszcza w zaburzeniach psychosomatycznych, nerwicowych, neurologicznych. Skuteczne opanowanie tej metody wymaga pracy pod nadzorem terapeuty.

Metoda Jacobsona


Technika zak³ada, ¿e stany napiêcia manifestuj± siê, przez kompulsywne my¶lenie o ¿yciu tzn. traktowanie wiêkszo¶ci spraw, jako zmuszaj±cych do dzia³ania. Trening ten polega na nauce napinania miê¶ni a¿ do automatyzacji, wykonywaniu okre¶lonych celowych ruchów rêkami, nogami, tu³owiem i twarz± po to, aby napinaæ i rozlu¼niaæ okre¶lone grupy miê¶ni. Wa¿nym etapem tej metody jest tzw. relaksacja zró¿nicowana, która polega na tym, ¿e tylko potrzebna do jakiej¶ pracy grupa miê¶ni jest napiêta, pozosta³e s± rozlu¼nione, np. do czytania napiête s± tylko miê¶nie oczu i czo³a. Metoda ta sprawdza siê w przypadku zaburzeñ nerwicowych, bezsenno¶ci, depresji, stanów lêkowych. Treningu Jacobsona powinien nauczyæ wykwalifikowany specjalista.

Biofeedback


To nowoczesna metoda terapeutyczna, której celem jest przywrócenie prawid³owej równowagi fizjologicznej organizmu. W trakcie sesji pacjent stopniowo uczy siê kontroli nad w³asnym organizmem dziêki systemowi nagród i kar. Informacjê zwrotn±, czyli feedback, która dotyczy zmian poziomu jego fizjologii, otrzymuje poprzez urz±dzenie monitoruj±ce, do którego jest pod³±czony. Informacja taka mo¿e byæ przekazywana w formie wizualnej na ekranie monitora, b±d¼ akustycznej, jako ró¿ne d¼wiêki. Metoda ma ró¿ne formy. Najbardziej rozpowszechnion± jest EEG-biofeedback (zwany równie¿ neurofeedbackiem). W tym wypadku trening polega na autoregulacji dzia³ania odpowiednich obszarów mózgowia, w rezultacie czego pracuje ono p³ynniej i wydajniej. Osoba, która wie jak komunikowaæ siê z w³asnym mózgiem, o wiele szybciej i ³atwiej mo¿e wprowadziæ siê w stan koncentracji, relaksu lub zapanowaæ nad stresem. Treningi biofeedbacku maj± du¿e zastosowanie kliniczne i w odró¿nieniu od ¶rodków farmakologicznych nie wywo³uj± efektów ubocznych. Technika powinna byæ wykonywana pod nadzorem specjalisty.

Inne metody antystresowe:
==================

Aktywno¶æ fizyczna


Aktywno¶æ fizyczna poprawia stan zdrowia na ró¿ne sposoby. Usprawnia funkcjonowanie uk³adu sercowo-naczyniowego, pomaga w redukcji t³uszczowej masy cia³a, zwiêksza ilo¶æ masy kostnej, regularne æwiczenia obni¿aj± tak¿e ryzyko depresji. Badania naukowe wskazuj± na korzystne dzia³anie wysi³ku fizycznego w zakresie ochrony przed rakiem (np. przed rakiem piersi). Dzia³anie to jest najprawdopodobniej zwi±zane z obni¿eniem stê¿enia w organizmie kobiety estrogenów, hormonów p³ciowych o w³a¶ciwo¶ciach pronowotworowych. Regularne æwiczenia fizyczne, oddzia³uj±c bezpo¶rednio na wzrost liczby komórek nerwowych w o¶rodkowym uk³adzie nerwowym, polepszaj± pamiêæ i u³atwiaj± uczenie siê. Wyra¼nie obni¿a siê tak¿e poziom lêku. Wszystkie te nastêpstwa przeciwdzia³aj± stanom depresji.
Istotne znaczenie ma jednak czas po¶wiêcony na aktywno¶æ fizyczn±. Zbyt ma³y wysi³ek mo¿e nie przynie¶æ rezultatów, zbyt du¿y mo¿e prowadziæ do zaburzeñ uk³adu kr±¿enia i narz±dów ruchu. Najwa¿niejsz± cech± æwiczeñ powinna byæ systematyczno¶æ. Intensywno¶æ æwiczeñ powinna byæ umiarkowana. Zaleca siê wykonywanie aktywno¶ci fizycznej, co najmniej 3 razy w tygodniu po 30-60 min. Pozornie ma³o znacz±ce aktywno¶ci jak rezygnacja z windy czy pokonywanie jak najwiêkszych odleg³o¶ci pieszo, nabiera du¿ego znaczenia i mo¿e znacznie obni¿yæ ryzyko wyst±pienia chorób przewlek³ych czy przyczyniæ siê do zmniejszenia poziomu stresu.

Masa¿e


S± jednymi z najstarszych metod sztuki leczniczej. Obecnie medycyna uwa¿a masa¿ za pe³noprawn± metodê leczenia. Dzia³anie masa¿u na cia³o mo¿e byæ lokalne (bezpo¶redni wp³yw na tkanki masowane) oraz ogólne, zwi±zane ze zmianami odruchowymi w poszczególnych uk³adach organizmu. Masa¿ zwiêksza przep³yw krwi przez miê¶nie, a przyjemno¶æ p³yn±ca z dotyku zmniejsza napiêcie psychiczne. Masa¿ ³agodzi stres, redukuje stany nerwicowe a tak¿e ró¿nego rodzaju bóle. Wyró¿nia siê kilka rodzajów masa¿u: klasyczny (poprawia psychofizyczny stan organizmu), relaksacyjny (nadaje siê do redukcji napiêæ i stresu), aromaterapeutyczny (redukuje stres, napiêcie), leczniczy (ka¿da forma maj±ca na celu leczenie zaburzeñ organizmu).

Muzykoterapia


Badania naukowe wskazuj± na dobroczynny wp³yw d¼wiêków. Muzyka wp³ywa na procesy fizjologiczne, dzia³a pobudzaj±co lub hamuj±co na uk³ad nerwowy, oddechowy, miê¶niowy, hormonalny, kr±¿enie krwi. Muzyka dzia³a aktywizuj±co i poprawia nastrój, uspokaja, mo¿e dzia³aæ nasennie i jako ¶rodek antydepresyjny. Umo¿liwia odreagowanie pacjentowi negatywnych emocji zwi±zanych z chorob±, poprawia komunikacjê miêdzyludzk±, odwraca uwagê od choroby i obni¿a poziom lêku. Mo¿emy dobieraæ sobie rodzaj muzyki, w zale¿no¶ci od tego, jakiego rodzaju energii potrzebujemy. Gdy jeste¶my nadmiernie pobudzeni, mo¿emy pos³uchaæ muzyki uspokajaj±cej, gdy stwierdzimy, ¿e potrzebne jest pobudzenie si³ witalnych, warto pos³uchaæ muzyki bardziej aktywizuj±cej. Podczas s³uchania muzyki, warto pamiêtaæ by utrzymywaæ cia³o w pozycji wygodnej, odwróciæ uwagê od bod¼ców z otoczenia, rozlu¼niæ cia³o poprzez autosugestiê. W stanie odprê¿enia lêki zostan± zredukowane do minimum. Do¶wiadczamy wówczas wewnêtrznego spokoju i zadowolenia.

Aromaterapia


Niezwyk³± w³a¶ciwo¶ci± olejków eterycznych jest szybko¶æ z jak± mobilizuj± organizm o walki z dolegliwo¶ciami. Na przyk³ad olejek ja¶minowy szybko podnosi ci¶nienie krwi u osób z niedoci¶nieniem. Do podstawowych form aromaterapii nale¿±: k±piele, masa¿e, inhalacje i kompresy. W czasie k±pieli nie nale¿y u¿ywaæ dodatkowo ¶rodków myj±cych.
 

Olejki obni¿aj±ce poziom stresu (przyk³ady):

Olejek bazyliowy: nerwobóle, depresje, bezsenno¶æ
Olejek drzewa ró¿anego: dzia³anie antydepresyjne
Olejek lewandowy: dzia³anie uspokajaj±ce, antydepresyjne, nasenne
Olejek sanda³owy: stosowany w depresji, bezsenno¶ci

Leczenie ¶miechem


¦miech przyspiesza bicie serca i poprawia kr±¿enie krwi, aktywizuje miê¶nie brzucha i twarzy, poprawia nastrój i w pozytywny sposób wp³ywa na zmiany biochemiczne w o¶rodkowym uk³adzie nerwowym. Jest namiastk± æwiczeñ fizycznych – skurcze miê¶ni wp³ywaj± korzystnie na pracê narz±dów wewnêtrznych. Terapia ¶miechem stosowana jest w wielu krajach na oddzia³ach szpitalnych.

Animaloterapia


Badania naukowe wskazuj±, ¿e osoby, które ¿yj± w towarzystwie zwierz±t maj± np. ni¿szy poziom trójglicerydów i cholesterolu a wiêc zmniejsza siê u nich ryzyko mia¿d¿ycy. U posiadaczy zwierz±t równie¿ jest ni¿sze ryzyko zawa³ów. Do popularnych metod animaloterapii zaliczamy dogoterapiê (kontakt z psem – motywuje chorego do poradzenia sobie z chorob± i poprawia jego samopoczucie), hipoterapia (kontakt z koniem – jednoczesne oddzia³ywanie ruchowe, sensoryczne, psychiczne i spo³eczne).


Literatura:

Heszen I. 2013. Psychologia stresu. PWN
Jo¶ko J. 2007. Stres w chorobach przewlek³ych. Wyd. Lekarskie PZWL
£osiak W. 2008. Psychologia stresu. Wyd. Akademickie i Profesjonalne

Opracowanie:
dr n. med. Pawe³ Zielazny

https://optimmed.pl/strategie_radzenia_sobie_ze_stresem.html

.



Zapisane
Natasza
Zaawansowany u¿ytkownik
****

Reputacja +0/-0
Offline

Wiadomo¶ci: 49


Zobacz profil
« Odpowiedz #4 : Kwiecieñ 01, 2021, 09:47:09 »

http://www.naszaklasa.darmowefora.pl/index.php?topic=224.0
Zapisane
Strony: [1] |   Do góry
  Drukuj  
 
Skocz do:  

Powered by SMF 1.1.11 | SMF © 2006-2008, Simple Machines LLC | Sitemap
Strona wygenerowana w 0.029 sekund z 19 zapytaniami.

Polityka cookies
Darmowe Fora | Darmowe Forum

ganglk miniyourlife ruba tele wilczerp