.
Trening autogenny Schultza
Opracowanie : mgr W³adys³aw Pitak, logopeda dypl., muzykoterapeuta
Autorem tego treningu jest berliñski lekarz prof. J.H.Schultz. Nazwa pochodzi od greckiego s³owa "autos"- sam i "genos"- pocz±tek, pochodzenie, ród. Autogenny znaczy wiêc: æwicz±cy w³asne EGO.
Ró¿nica miêdzy stanem hipnotycznym a autogennym polega na tym, ¿e w pierwszym przypadku cz³owiek znajduje siê pod wp³ywem dzia³ania hipnotyzera, a w autogenii - pod wp³ywem samego siebie.
Trening Schultza ma bardzo szerokie zastosowanie w leczeniu wspomagaj±cym przy ró¿nego rodzaju neurozach i zaburzeniach psychosomatycznych, dolegliwo¶ciach hormonalnych, w neurologii, foniatrii, po³o¿nictwie, stomatologii i przy drobnych zabiegach chirurgicznych.
Metoda sprawdzi³a siê w wielu dziedzinach , m.in. w poradniach wychowawczych i ma³¿eñskich, w sporcie (przed startem) i sztuce aktorskiej (przy opanowywaniu tremy przed wystêpami). Tak wiêc metoda treningu autogennego znajduje zastosowanie we wszystkich stanach chorobowych, które maj± ¼ród³o psychogenne, a tak¿e przed wykonaniem wa¿nych dzia³añ, wymagaj±cych wysi³ku fizycznego i psychicznego.
Dr Karel Vojacek - z oddzia³u psychiatrycznego FNsP I Praha podaje , ¿e obiektywne badania kliniczne (EEG, EKG) dowodz±, ¿e metoda ta wp³ywa na ³agodzenie, a nierzadko usuwa objawy chorobowe.
Dr Vojacek z Pragi stosuje tê metodê przy nastêpuj±cych chorobach:
- nerwicowy czêstoskurcz serca i nerwowe po³ykanie powietrza,
- choroba wrzodowa ¿o³±dka i dwunastnicy,
- d³awica sercowa (po³±czona ze stanami lêkowymi),
- dusznica oskrzelowa,
- nerwice narz±dowe (dyskinezje dróg ¿ó³ciowych, spastyczne stany jelit, zaparcie),
- mêczliwo¶æ, migrena i moczenie nocne,
- naczynioruchowe bóle g³owy,
- nadci¶nienie têtnicze,
- nadczynno¶æ tarczycy,
- pokrzywka i ¶wi±d nerwicowy,
- ruchy przymusowe (tiki) i wymioty psychogenne,
- wegetatywne zaburzenia kr±¿enia i przewodu pokarmowego.
Trening sk³ada siê z 6 elementów, które z siebie wynikaj± i nastêpuj± po sobie: uczucie ciê¿aru, uczucie ciep³a, regulacja pracy serca, regulacja swobodnego oddychania, uczucie ciep³a w ca³ym organizmie, uczucie ch³odu na czole.
Pocz±tkowo æwiczenia nie powinny byæ d³ugie (3-5 minut - tylko uczucie ciê¿aru), pó¼niej do 10 minut (uczucie ciê¿aru i ciep³a), finalnie 15-20 - wszystkie elementy. W swojej praktyce, uzupe³nia³em trening autogenny modyfikacjami i postanowieniami zmierzaj±cymi do osi±gniêcia pozytywnego obrazu siebie oraz do twórczego rozwi±zywania problemów ¿yciowych.
.
