[Doncia]

szukam znajomych z LO im.Marii SkÂłodowskiej Curie w CzĂŞstochowie lata 1996-2000

[aaaa]

Moje korzenie wywodzÂą siĂŞ z TÂłumacza woj. stanisÂławowskie. Obecnie byli mieszkaĂący TÂłumacza sÂą skupieni w OgĂłlnopolskim Oddziale TÂłumaczan Towarzystwa MiÂłoÂśnikĂłw Lwowa i KresĂłw PoÂłudniowo-Wschodnich z siedzibÂą we WrocÂławiu, w ramach ktĂłrego urzadzajÂą wspĂłlne spotkania, wyjazdy oraz wydajÂą czasopismo pt. "Zeszyty TÂłumackie"

[123456]

beznadziejny kontakt z administracjÂą. na 3 maile wysyÂłane w przeciÂągu 3-4 miesiĂŞcy brak odpowiedzi na ktĂłrykolwiek.
cieniutko, cieniutko...

[1148]

Nerwusie - czytaj!Siedzisz u lekarza. Widzisz, ¿e minê ma "nie teges" i, ¿e pewnie wyniki s¹ bardzo z³e. Nieciekawe. Widzisz, ¿e minê ma wprost przera¿aj¹c¹, bo musi Ci coœ powiedzieÌ, co faktycznie zaczyna mówiÌ. "jesteœ chory/a". Wbijasz siê w fotel i nie czaisz. W³asnym uszom nie wierzysz. S³yszysz, ¿e masz (i tu dowolnie, to czego siê boisz, np. raka) i zaczynasz p³akaÌ. Twoja rodzina te¿ ryczy. Wszyscy rycz¹, nawet lekarz.Zaczyna siê leczenie.Chemia.Radioterapia.I wszystkie "próby" ratowania Twojego ty³ka przed obliczem œmierci.Dni i noce w szpitalach, kroplówki. A Ty zwyczajnie umierasz.Jakiœ czas póŸniej (to ju¿ tylko mogê ja opowiedzieÌ bo Ty niet), le¿ysz w ziemi. Rodzina na pogrzeb przyje¿d¿a. Mama p³acze, tata krzyczy. Ksi¹dz prochem sypie. A Ciebie NIE MA. I ju¿ nie bêdzie.Nawet lekarz przychodzi zobaczyÌ swojego martwego pacjenta.Nie ¿yjesz.NIE ¯YJESZ boœ chory by³.

[1148]

A terez ja siĂŞ Ciebie pytam. CZY TY W TO WIERZYSZ?Wierzysz, Âże tak moÂże byĂŚ?Bo ja Ci powiem, Âże nie wierzĂŞ, Âże Ty w to wierzysz. Sama jestem hipochondryczkÂą to wiem. Nie wierzysz. Bo to nierealna wizja. CaÂłkowicie... NIEREALNA.Wierzysz w jakieÂś tam urojone raki, udary, zawaÂły. Ale nie wierzysz do koĂąca. I ja to wiem.Rozejrzyj siĂŞ (zwÂłaszcza w okresie lĂŞku czy paniki) po wÂłasnym zakichanym pokoju. Wszystko stoi - jak staÂło. Nawet starzy za ÂścianÂą siedzÂą albo sÂąsiadka wali obcasami. I wszystko jest jak byÂło. I wszystko jest realne. I pomyÂśl, pomyÂśl tak na serio: czy wobec tego wszystkiego Twoja choroba moÂże byĂŚ realna. A nie zapominaj, Âże masz hipochondriĂŞ.A nawet jeÂśli coÂś ci jest. TO CO Z TEGO? Bo ja tak siĂŞ kiedyÂś samej siebie zapytaÂłam: a jeÂśli TAK? Czy mam na to jakiÂś wpÂływ? JeÂśli coÂś mi jest - to nie muszĂŞ o tym wiecznie mĂłwiĂŚ, gadaĂŚ, wrzeszczeĂŚ "luuudzieeee uumieeeram". Bo jeÂśli coÂś mi jest - to sie samo przez siĂŞ okaÂże.I tyle.