"Nasza Klasa" - forum dla absolwentów, rodzin, kolegów i znajomych
Grudzieñ 18, 2024, 20:40:30 *
Witamy, Go¶æ. Zaloguj siê lub zarejestruj.

Zaloguj siê podaj±c nazwê u¿ytkownika, has³o i d³ugo¶æ sesji
Aktualno¶ci: Forum zosta³o uruchomione dla absolwentów szkó³ podstawowych, ¶rednich i wy¿szych oraz dla ich rodzin, znajomych i go¶ci.
Zapraszamy
 
   Strona g³ówna   Pomoc Szukaj Kalendarz Zaloguj siê Rejestracja  
Strony: 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 10
 41 
 : Kwiecieñ 14, 2019, 09:10:44 
Zaczêty przez admin - Nowe: wys³ane przez admin
.




Oratorijos Via Crucis premjera Lietuvoje (fot. W³adys³aw Pitak).

Autor: Lenkijos institutas Vilniuje - Instytut Polski w Wilnie (Albumy) · Zaktualizowano oko³o miesi±ca temu · Zrobione w 11-09-2011 Pranci¹konų ba¾nyèia, Vilnius




#


[size=18]"Via Crucis" - oratorium Paw³a £ukaszewskiego. (cz.2)[/size]



tagi:
Pitak, koncert, oratorium, £ukaszewski, Duda Gracz, Via Crucis, Wilno, Ko¶ció³ franciszkanów w Wilnie,



Opcje udostêpniania:


[size=18] http://www.youtube.com/watch?v=SN2dxr6tEio

http://www.logos.pomorze.pl/video/via_crucis1.wmv[/size]








#


[size=18]"Via Crucis" - oratorium Paw³a £ukaszewskiego.(cz.3)[/size]


Opcje udostêpniania:


[size=18] http://www.youtube.com/watch?v=0ARUa2f7-UE

http://www.logos.pomorze.pl/video/via_crucis2.wmv[/size]





#


[size=18]"Via Crucis" - oratorium Paw³a £ukaszewskiego.(cz.4)[/size]


Opcje udostêpniania:


[size=18] http://www.youtube.com/watch?v=d5P4Zv_DUNU

http://www.logos.pomorze.pl/video/via_crucis3.wmv[/size]




.


 42 
 : Kwiecieñ 14, 2019, 09:09:42 
Zaczêty przez admin - Nowe: wys³ane przez admin
.



Organizatorami koncertu byli:
 
Organizacja po¿ytku publicznego „Pax et Bonum”,
Instytut Polski w Wilnie,
Ambasada USA w Wilnie.



 
Koordynatorem projektu by³a(IP): Katarzyna Dzier¿yñska-Loch
 Fotografie i nagrania video: W³adys³aw Pitak (Polska)



#

Fragmenty filmu:

[size=18]"Via Crucis" - oratorium Paw³a £ukaszewskiego.

cz.1- Gaude Mater+Pax et Bonum[/size]

Ko¶ció³ i klasztor Franciszkanów w Wilnie w dniu 11.09.2011 r.  Koncert w Ko¶ciele zrujnowanym przez Rosjan po Powstaniu Styczniowym. W ramach festiwalu PAX et BONUM odby³a siê w tym ko¶ciele litewska premiera oratorium Paw³a £ukaszewskiego pt. VIA CRUCIS (Droga Krzy¿owa).

Inspiracj± do skomponowania tego dzie³a by³y obrazy Jerzego Dudy Gracza pod tym samym tytu³em, które znajduj± siê w  Czêstochowie w sanktuarium  na Jasnej Górze.

Film zosta³ nagrany  i opracowany przez koszaliñskiego reportera, W³adys³awa Pitaka.

Koncert rozpocz±³ siê hymnem festiwalu PAX et BONUM.




tagi:

Pitak, koncert, oratorium, £ukaszewski, Duda Gracz, Via Crucis, Wilno, Ko¶ció³ franciszkanów w Wilnie,





Opcje udostêpniania:

[size=18] http://www.youtube.com/watch?v=zXVazBWfsx8


http://www.logos.pomorze.pl/video/via_crucis.wmv[/size]




.

 43 
 : Kwiecieñ 14, 2019, 09:08:47 
Zaczêty przez admin - Nowe: wys³ane przez admin
.



Zwraca uwagê spójna forma, rozwijaj±ca siê poprzez wszystkie stacje do fina³u, czyli Zmartwychwstania - momentu najbardziej wzruszaj±cego i niezwyk³ego w ca³ym utworze. Osobliwo¶ci± jest zastosowanie jedenastu okaryn, dodaj±cych specyficznego, dramatycznego klimatu w stacji XII - ¦mierci Chrystusa na Krzy¿u. Organy pojawiaj± siê dopiero w finale, w momencie najbardziej podnios³ym - obwieszczenia Zmartwychwstania.
 


Wykonawcy:

Litewska Narodowa Orkiestra Symfoniczna, Chór Samorz±du Miasta Wilna „Jauna Muzika”; Kowieñski Teatr Tañca „Aura” , Vladas Bagdonas (narrator), Piotr Olech (kontratenor, Polska), Edmundas Seilius (tenor), Nerijus Masevièius (baryton). Dyrygent Robertas ©ervenikas.











W koncercie wzi±³ udzia³ kompozytor utworu Pawe³ £ukaszewski.






http://pl-pl.facebook.com/media/set/?set=a.251988974839547.59153.173859272652518
.


 44 
 : Kwiecieñ 14, 2019, 09:07:59 
Zaczêty przez admin - Nowe: wys³ane przez admin
.


[size=18]Oratorijos Via Crucis premjera Lietuvoje [/size]

(fot. W³adys³aw Pitak)
 
Miejsce wykonania: 11-09-2011 Pranci¹konų ba¾nyèia, Vilnius
.
Wileñska premiera utworu P. £ukaszewskiego "Via Crucis" w ramach miêdzynarodowego projektu dobroczynnego PAX et BONUM'2011 i muzyki sakralnej. Koncert by³ po¶wiêcony pamiêci ofiar terroryzmu odby³a siê 11 wrze¶nia w wileñskim ko¶ciele Wniebowziêcia NMP



Via Crucis przeznaczona jest na czterech solistów: baryton, tenor, kontratenor, recytatora, chór mieszany, orkiestrê i organy. Baryton wciela siê w postaæ Chrystusa, tenor pe³ni rolê innych postaci, np. Pi³ata, za¶ kontratenor i recytator pe³ni± na zmianê funkcjê Ewangelisty.



Jest to godzinny utwór, w którym pocz±tki kolejnych czê¶ci sygnalizowane s± poprzez uderzenia pionów orkiestrowych, bez trudu rozpoznawane przez s³uchaczy jako numery poszczególnych stacji. W przej¶ciach miêdzy stacjami pobrzmiewaj± melodie polskich pie¶ni pasyjnych.


.


 45 
 : Kwiecieñ 03, 2019, 09:58:03 
Zaczêty przez admin - Nowe: wys³ane przez admin
.


My¶lê, ¿e wszyscy wiemy, ¿e trudno jest rozpoznaæ ludzi z chorob± Alzheimera. Zw³aszcza je¶li chodzi o kogo¶ we wczesnym stadium choroby. Czêsto dzieje siê tak dlatego, ¿e pierwsze symptomy i oznaki s± bagatelizowane, tak jak „s± to tylko dolegliwo¶ci, które dotykaj± ka¿dego, kto siê starzeje”.







.
Wa¿ne jest, aby wiedzieæ, ¿e demencja nie dotyczy wszystkich, którzy siê starzej±. Niektóre osoby w wieku 80 i 90 lat nadal s± bardzo „¶wiadome”, ale niestety, nie wszyscy maj± tyle szczê¶cia i cierpi± z powodu pierwszych objawów choroby ju¿ przed swoimi 60. urodzinami. Jakie s± to objawy i oznaki oraz na co dok³adnie nale¿y zwróciæ uwagê?

.
1. Trudno¶ci z zapamiêtywaniem.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Utrata pamiêci jest jednym z pierwszych i najbardziej znanych objawów choroby Alzheimera. We wczesnym etapie kto¶ czêsto zapomina, co robi³ w zesz³ym tygodniu, o wa¿nych datach i wydarzeniach oraz o osobach, które niedawno spotka³. W miarê postêpu choroby coraz trudniej jest zapamiêtaæ pewne rzeczy.



.
Prawd± jest, ¿e im cz³owiek jest starszy, tym bardziej „zapomina” i mo¿e przypomnieæ sobie w pó¼niejszym czasie. To w³a¶nie jest ró¿nica miêdzy chorob± Alzheimera a staro¶ci±. Je¶li chodzi o chorobê Alzheimera, traci siê informacje na sta³e, a je¶li chodzi o staro¶æ, potrzebna jest jedynie krótka chwila, aby sobie przypomnieæ.
.
#
.
2. Trudno¶ci ze znalezieniem w³a¶ciwych s³ów.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
To równie¿ jest wczesnym znakiem, ¿e twoja pamiêæ ciê zawodzi z powodu choroby Alzheimera. Pocz±tkowo trudno jest znale¼æ s³owa, których czêsto siê nie u¿ywa, ale im dalej postêpuje choroba, tym wiêksz± ilo¶æ s³ów trudno jest znale¼æ. Nawet proste s³owa, takie jak jab³ko lub ser.



.
Znowu, czê¶ciej osoby starsze (bez demencji) nie mog± znale¼æ pewnych s³ów, ale ostatecznie uda im siê znale¼æ w³a¶ciwe s³owo. Ale je¶li kto¶ naprawdê straci³ s³owo, mo¿e to byæ objaw Alzheimera.
.
#
.
3. Trudno¶ci z wykonywaniem codziennych czynno¶ci.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Komu¶ w pocz±tkowej fazie choroby Alzheimera ciê¿ko jest wykonywaæ codzienne czynno¶ci, takie jak (przyjmowanie leków kilka razy dziennie) czy pisanie listy zakupów.



.
Starsi ludzie, którzy nie maj± Alzheimera, mog± czasami potrzebowaæ pomocy w codziennych czynno¶ciach, takich jak zakupy, ale nie zapominaj± za¿ywaæ leków i mog± samodzielnie gotowaæ, poniewa¿ nie zapominaj± wy³±czyæ kuchenki.
.
#
.
4. Trudno¶ci z finansami.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ludzie cierpi±cy na wczesn± postaæ Alzheimera czêsto zapominaj± sprawdziæ i dokonaæ swoich p³atno¶ci, zap³aciæ podatków, czy wykonaæ innych zadañ finansowych.



.
#
.
5. Gubienie siê.
~~~~~~~~~~~~
Choroba Alzheimera na wczesnym etapie doprowadza równie¿ do tego, ¿e chora osoba nie pamiêta ju¿, jak powinna chodziæ, je¼dziæ na rowerze lub w jaki sposób dojechaæ do znanego miejsca. Nie pamiêta drogi z powrotem i dlatego mo¿e siê zgubiæ.



.
Z drugiej strony: zgubienie siê w miejscu, w którym nie by³o siê przez d³ugi okres czasu lub w miejscu trudnym do znalezienia, mo¿e spotkaæ ka¿dego. Nawet m³odych ludzi.
.
#
.
6. Tracenie w±tku.
~~~~~~~~~~~~~~
Niemo¿no¶æ pod±¿ania za trudn± fabu³±, trudno¶æ w pod±¿aniu za rozmow± lub zapominanie tego, co mia³o siê powiedzieæ w ¶rodku zdania, mog± byæ oznakami (wczesnej fazy) choroby Alzheimera.


.
Je¶li zdarza siê to tylko okazjonalnie, na przyk³ad podczas nudnej rozmowy i czy utraty koncentracji, prawdopodobnie nie ma powodu do zmartwieñ.
.
#
.
7. Zapominanie o tym, gdzie zostawi³o siê rzeczy.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Zdarza siê, ¿e osoby z wczesn± demencj± umieszczaj± rzeczy w dziwnych miejscach i nie wiedz± potem, gdzie je zostawi³y.



.
Je¶li znajdziesz fili¿ankê zostawion± w lodówce zamiast w szafce kuchennej: nie martw siê. Czy zdarza siê to czê¶ciej lub z innymi przedmiotami? To mo¿e byæ oznak± choroby Alzheimera.
.
#
.
8. Zmiany osobowo¶ci i/lub hu¶tawki nastrojów.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Kto¶ z chorob± Alzheimera mo¿e staæ siê niespokojny, przygnêbiony, paranoidalny lub nawet agresywny, nawet je¶li nie ma ku temu wyra¼nych powodów.



.
#
.
9. Apatia.
~~~~~~~~
Osoby cierpi±ce na chorobê Alzheimera s± zazwyczaj wycofane spo³ecznie i rezygnuj± ze swoich hobby i innych czynno¶ci, poniewa¿ trudniej im zrozumieæ ¶wiat i komunikowaæ siê z innymi osobami.



Starsi ludzie mog± wycofywaæ siê z niektórych zajêæ z ró¿nych przyczyn. Czêsto powodem jest „brak energii”. Czy jest ku temu inna przyczyna, na przyk³ad problem z komunikacj±? Id¼ porozmawiaæ z t± osob± lub umów wizytê u lekarza.
.
Czy rozpoznajesz jeden lub kilka z tych objawów u siebie lub w swoim ¶rodowisku? Umów siê na wizytê u lekarza.
.
#

¼ród³o: 9 sygna³ów wskazuje na chorobê Alzheimera

Oprac.: W³adys³aw Andrzej Pitak - logopeda dypl.

.


 46 
 : Marzec 31, 2019, 16:56:32 
Zaczêty przez admin - Nowe: wys³ane przez admin

.


Kiedy w takim razie mo¿emy oswajaæ dziecko z nowymi technologiami?


Technologie s± nieuniknione i potrzebne, ale nie wtedy, gdy dziecko jest ma³e. Optymalny okres to ten, gdy dziecko zacznie ju¿ mówiæ. Nie pojedyncze s³owa, tylko kiedy zaczyna budowaæ pe³ne zdania i kiedy wypracuje ju¿ akomodacjê i ruchy ga³ek ocznych. Do oko³o drugiego roku ¿ycia dziecko nie powinno obejrzeæ nawet trzyminutowej bajki. Nie oznacza to jednak, ¿e tym samym mo¿emy ju¿ z czystym sumieniem daæ dwulatkowi do rêki smartfon, bo dziecko nie powinno uczyæ siê ¶wiata na podstawie p³askich obrazów. Dziecko musi dotykaæ, smakowaæ, przekszta³caæ, byæ aktywne, aby budowaæ pojêcia.


Ale przecie¿ tak uczymy w³a¶nie dzieci, z ksi±¿eczki, z bajki. „To jest koñ, a to jab³ko”. Dziecko pokazuje, powtarza, zapamiêtuje.


Najlepszym sposobem nauki ma³ych dzieci jest pokazanie im najpierw czego¶ w ¶wiecie rzeczywistym. We¼my przyk³ad jab³ka. Najpierw dajemy mu je do rêki, pozwalamy wyczuæ kszta³t, fakturê, poczuæ zapach, smak. Dopiero wtedy mo¿emy pokazaæ dziecku jab³ko na ekranie. Badania wykaza³y, ¿e przy odwróconej kolejno¶ci poznania, czyli najpierw ekranu, dzieci czê¶ciej postrzegaj± ruch, bez postrzegania kszta³tu, co powoduje potem ogromne trudno¶ci w nauce geometrii, geografii, czytaniu map.
 




Nauka przez dotyk (a nie p³yn±ca z ekranu) ma korzystny wp³ywa na rozwój dziecka (EAST NEWS)


Czy to prawda, ¿e dzieci, które od pocz±tku maj± kontakt z nowymi technologiami s± „przesterowane” prawopó³kulowo? To znaczy,  ¿e funkcje, za które odpowiada prawa pó³kula, rozwijaj± siê bardziej ni¿ te, za które odpowiada lewa?


Mózg dziecka wybiera dominuj±c± dla ró¿nych funkcji pó³kulê. Prawa i lewa kora dziel± siê zadaniami. Lewa jest analityczna. Odpowiada za funkcje jêzykowe, logiczne my¶lenie, liczenie, my¶lenie analityczne, sekwencyjne, linearne, a tak¿e za rozumienie przyczyny i skutków. Im lepiej rozwija siê nasz jêzyk, tym lepiej rozwija siê lewa kora. Prawa za¶ odpowiada za funkcje symultaniczne i ca³o¶ciowe, czyli ca³o¶ciowe rozpoznawanie obrazu, tak¿e ca³o¶ciowe czytanie wyrazów. Odpowiada za kreatywno¶æ, wymy¶la nowe rozwi±zania, odpowiada te¿ za muzykê i przestrzeñ.


Ka¿de zadanie uruchamia lew± i praw± korê. Niemniej to w³a¶nie lewa warunkuje dalszy rozwój intelektualny dziecka. Dziecko po przyj¶ciu na ¶wiat aktywuje mo¿liwo¶ci swojej lewej kory pod warunkiem, ¿e dostaje to, co jest sekwencyjne i linearne. Obrazy statyczne s± potrzebne, by dziecko ju¿ od pocz±tku mog³o wykonywaæ analityczne zadania. Nowe technologie dostarczaj± zawrotnego tempa akcji, przez co dziecku trudniej skupiæ siê potem na statycznym obrazie.


Czyli trudniej potem mu siê skupiæ na nauce?


Nie tylko. Mózg potrzebuje czasu, ¿eby przygotowaæ siê do wysokich technologii, a my ma³ym dzieciom tego czasu nie dajemy. W efekcie one nie rozwijaj± tego, co jest najwa¿niejsze, czyli empatii i umiejêtno¶ci wchodzenia w relacje spo³eczne. Mo¿na nie wiedzieæ, jakie miasto jest stolic± Chorwacji albo ile to jest 7 x 8. Znajdziemy to w internecie. Ale je¶li dzieci nie rozumiej± przekazów mimicznych, to jest to ogromny problem. Czêsto sami nauczyciele w przedszkolu mówi±, ¿e dzi¶ ju¿ nie wystarczy zrobiæ srogiej miny, ¿eby dzieci zrozumia³y, ¿e co¶ robi± nie tak.
 




Edukacja pro-zwierzêca wp³ywa na rozwój empatii (ANDRZEJ STAWIÑSKI / REPORTER)


Dzieci tego nie czytaj±. Empatia to najwa¿niejszy aspekt wychowania. Nie chodzi o to, by wszystkie dzieci mia³y czerwone paski i wygrywa³y olimpiady, ale o to, by potrafi³y zauwa¿yæ, kiedy mama przysz³a zmêczona z pracy. Albo ¿eby mog³y stan±æ w obronie kolegi w szkole. To s± emocje, których wspó³czesne dzieci nie czytaj±. Maj± niskie umiejêtno¶ci jêzykowe i to nie tylko dotycz±ce budowania zdañ, ale w³a¶nie czytania takich regu³ spo³ecznych.


Czy te zdolno¶ci mo¿na w przysz³o¶ci skorygowaæ?


Je¶li chodzi o empatiê, to niestety nie. Tego uczymy siê w bardzo m³odym wieku, mniej wiêcej do szóstego roku ¿ycia. Najwa¿niejszy jest w³a¶nie ten czas, kiedy dziecko zaczyna patrzeæ na twarz i siê u¶miechaæ, czyli od trzeciego miesi±ca do pi±tego roku ¿ycia. Wtedy gwa³towanie ro¶nie struktura nazywana j±drem migda³owatym. Je¿eli dziecko nie ma wystarczaj±cych bod¼ców, które tê strukturê rozwijaj±, potem nie da siê jej ju¿ „dobudowaæ”. Zasada jest taka: co sobie wychowamy do szóstego roku ¿ycia, to nasze, a potem to ju¿ trzeba tylko pokochaæ – zmieniæ siê tego nie da. Po³±czenia korowe, które powstaj± u ma³ych dzieci, s± podstaw± do budowania ich dalszego rozwoju.

#
 




*Prof. zw. dr hab. Jagoda Cieszyñska – kieruje Katedr± Logopedii i Zaburzeñ Rozwoju w Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Jest psychologiem i logoped±, dyrektorem merytorycznym w Centrum Metody Krakowskiej. Prowadzi badania naukowe obejmuj±ce zagadnienia dotycz±ce problemów zwi±zanych z dysleksj±, dwujêzyczno¶ci± i dyglosj±, metod diagnozowania dzieci z zaburzeniami komunikacji jêzykowej i metod badania rozwoju funkcji poznawczych u dzieci w wieku niemowlêcym, poniemowlêcym i przedszkolnym.

#

Dorota Laskowska
Dziennikarka, autorka reporta¿y i wywiadów o tematyce spo³ecznej. W ¿yciu prywatnym i zawodowym kieruje siê zasad±, ¿e dobre rzeczy inspiruj±.

#


http://holistic.news/kiedy-dziecko-moze-zaczac-korzystac-z-nowych-technologii/?fbclid=IwAR1r4RfQzw8CuHg60U6vp7SNyEsLXpeMzjz5d0x7-qd2KzvYNxesfOWGtbw


.






 47 
 : Marzec 31, 2019, 16:47:58 
Zaczêty przez admin - Nowe: wys³ane przez admin
.





Mózg kilkumiesiêcznego dziecka nie jest gotowy do korzystania z wysokich technologii (EAST NEWS)


Jaki jeszcze negatywny wp³yw na dzieci maj± nowe technologie ?



Najczê¶ciej dzieci zaczynaj± ogl±daæ telewizjê miêdzy 9. a 10. miesi±cem ¿ycia. To okres, kiedy potrafi± ju¿ siedzieæ i mo¿na je na chwilê zaj±æ telewizj±, a my w tym czasie mo¿emy skupiæ siê na swoich obowi±zkach. Liczne badania wskazuj±, ¿e dzieci pomiêdzy 8. a 15. miesi±cem ¿ycia powinny intensywnie æwiczyæ akomodacjê oka, czyli przystosowanie siê soczewki do obrazów znajduj±cych siê od niej w ró¿nej odleg³o¶ci. Dziecko zaczyna siê powoli przemieszczaæ i mo¿e ogl±daæ otaczaj±c± je rzeczywisto¶æ. Tak najlepiej æwiczy siê akomodacjê. Ale gdy dziecko patrzy w ekran, te ruchy akomodacyjne s± eliminowane.


Podczas ogl±dania otaczaj±cego ¶wiata miê¶nie ga³ek ocznych musz± reagowaæ na nieustannie zmieniaj±ce siê odleg³o¶ci. Na ka¿de 20 sekund swobodnej percepcji wzrokowej zarejestrowano od 40 do 100 ruchów miê¶ni oczu, a podczas lektury – od 40 do 55 ruchów. Odleg³o¶æ oczu w czasie ogl±dania obrazów na ekranie telewizora, komputera, tabletu czy smartfona jest wci±¿ taka sama. Ga³ki oczne zachowuj± sta³± pozycjê, a rejestrowane ruchy ga³ek ocznych wynosz± od 5 do 7.


Percepcja obrazów na ekranie eliminuje ruchy akomodacyjne, zawê¿a pole widzenia do niewielkiego wycinka. Ekran telewizyjny o wielko¶ci 12 na 16 cali ogranicza widzenie do 6–7 stopni, podczas gdy w trakcie swobodnego ogl±dania otoczenia oczy poruszaj± siê w polu widzenia do 200 stopni. To s± ogromne ró¿nice. Widzimy tu bardzo du¿± ingerencjê w budowanie po³±czeñ korowych. Bezruch oczu wywo³uje u dzieci stan odrêtwienia (zahamowanie ruchu), znacznie maleje czêstotliwo¶æ fal beta, obserwowany jest wzrost fal alfa, co oznacza funkcjonowanie na pograniczu jawy i snu.


A gdyby¶my pozwolili dziecku ogl±daæ telewizjê tylko przez 30 minut dziennie? Czy nadal bêdzie to mia³o wp³yw na æwiczenia akomodacji?


Wed³ug mnie dziecko nie powinno mieæ ¿adnego kontaktu z nowymi technologiami, dopóki nie nauczy siê budowaæ pe³nych zdañ i zadawaæ pytañ. W dzisiejszych czasach wiêkszo¶æ programów dla dzieci, bajek czy nawet filmów dla doros³ych nagrywana jest w taki sposób, by przyci±gn±æ nasz± uwagê. Badania pokazuj±, ¿e utrzymanie uwagi, szczególnie w przypadku dzieci, wymaga szybkiej zmiany obrazu i d¼wiêku.
 




Bezruch oczu, który wystêpuje podczas ogl±dania telewizji, wywo³uje u dzieci stan odrêtwienia (EAST NEWS)


Naukowcy wskazuj±, ¿e istnieje co¶ takiego, jak po³owa brakuj±cej sekundy do scalenia obrazu. Dla porównania, w teatrze wszystko dzieje siê znaczniej wolniej. Mamy czas, ¿eby zastanowiæ siê nad tym, co widzimy, dokonaæ wewnêtrznej werbalizacji. Na filmie tego czasu nie ma. Ta po³owa brakuj±cej sekundy powoduje, ¿e dzieci mog± wielokrotnie obejrzeæ ten sam film, bajkê, nie rozumiej±c akcji i nie potrafi±c opowiedzieæ, co w³a¶nie widzia³y.


Mo¿e jakim¶ wyj¶ciem w zwi±zku z tym by³oby w³±czanie dzieciom starych bajek, w których tempo akcji nie by³o takie szybkie?


Oczywi¶cie, je¿eli ju¿ mamy im w³±czyæ bajkê, to siêgnijmy po tak± z dawnych lat, gdy tempo akcji nie by³o tak zawrotne i kiedy jest czas na zastanowienie siê na tym, co widzimy. Ale w takiej sytuacji powinni¶my usi±¶æ z dzieckiem obok i rozmawiaæ z nim o tym, co dzieje siê na ekranie. Trzeba nauczyæ dzieci tej wewnêtrznej werbalizacji. Tak¿e tutaj mówimy o okresie, kiedy dziecko rozumie ju¿ przekaz jêzykowy i prowadzi z doros³ym dialog, a nie kiedy ma kilka miesiêcy. Je¿eli poczekamy, a nastêpnie bêdziemy z dzieckiem w m±dry sposób ogl±daæ telewizjê, to sami zobaczymy, ¿e dzieci nie bêd± chcia³y bezmy¶lnie ogl±daæ takich bajek, które s± pozbawione logiki sekwencji zdarzeñ. Same stwierdz±, ¿e to nie ma sensu.


Czy nowe technologie maj± wp³yw na pó¼niejsze dysfunkcje, takie tak dysortografia czy dysleksja?


U dzieci, które ju¿ od wczesnych lat mia³y kontakt z nowymi technologiami, dostrzegamy dwie zasadnicze dysfunkcje. Pierwsz± z nich jest stan nieustannego rozproszenia, czyli zaburzenia uwagi i trudno¶ci z d³u¿szym skupieniem siê na sta³ym obrazie. Druga to optodysleksja, czyli k³opoty z czytaniem. Dzieci czytaj± znacznie wolniej, maj± problem ze zrozumieniem tekstu. Jest to zwi±zane w³a¶nie z brakiem odpowiedniej liczby ruchów ga³ek ocznych i zdolno¶ci akomodacji. Pojawia siê jeszcze jeden, bardzo wa¿ny problem, który w psychologii nazywany jest brakiem wzajemnej obecno¶ci.


Co oznacza ten termin?
 




Wspólne ogl±danie starych bajek uczy dzieci wewnêtrznej werbalizacji (EAST NEWS)


Dziecko siedzi przed nieszczêsnym telewizorem zazwyczaj samo. Rodzice wykorzystuj± ten czas, ¿eby zaj±æ siê sprz±taniem, gotowaniem czy aby zwyczajnie mieæ chwilê dla siebie. A to jest okres w rozwoju dziecka, gdy ono najwiêcej ch³onie – jeszcze nie wszystko rozumie, ale ju¿ nie¶wiadomie siê uczy. Dlatego, zamiast telewizji, potrzebna jest nieustanna interakcja z rodzicem. Dziecko, gapi±c siê w ekran, nie uczy siê spo³ecznych zadañ, czyli przede wszystkim odczytywania wyrazu twarzy, uczenia siê wypowiedzi z kontekstu.


Dziecko nie zna wszystkich s³ów, którymi siê do niego zwracamy. Uczy siê tego, patrz±c na nasze twarze, jak reagujemy, jak siê zachowujemy. Uczy siê ironii i rozumienia przeno¶ni. Twarz jest pierwszym tekstem, który dziecko czyta. Ale kiedy siedzi przed komputerem, telewizorem, to nie obserwuje mimiki rodziców, a tym samym nie wychwytuje emocji, zmian w wyrazie oczu.


Ale dziecko mo¿e te¿ czytaæ tê mimikê z twarzy swojego ulubionego bohatera bajki czy programu.


Niestety nie. To jest ten efekt braku po³owy sekundy. Wspó³czesne bajki, filmy, programy s± za szybko podawane. Nale¿y te¿ pamiêtaæ, ¿e dzieci w tym wieku nie maj± zdolno¶ci do postwerbalizacji. Inna sprawa, ¿e jak przyzwyczaimy dziecko do telewizji czy do gier, to potem bêdzie nam trudniej je od tego odzwyczaiæ. I tu pojawia siê kolejny problem, jakim jest uzale¿nienie od gier. Dziecko bêdzie chcia³o graæ coraz wiêcej, bo podczas grania wydzielaj± siê neuroprzeka¼niki nagrody, endorfiny, dopamina.


Jak przy ka¿dym uzale¿nieniu, z czasem potrzebujemy coraz wiêcej, by zaspokoiæ potrzebê uzyskania neurobiologicznej nagrody. Warto tu zwróciæ uwagê jeszcze na jedn± kwestiê. Dobrze podsumowa³ to zreszt± Manfred Spitzer, który zajmuje siê wp³ywem wysokich technologii na rozwój dzieci: „Na strukturê mózgu ma wp³yw nie tylko to, czemu po¶wiêcamy du¿o czasu, lecz tak¿e to, czego nie robimy”.


A czego dzieci wspó³cze¶nie nie robi±?


Przede wszystkim bardzo ma³o siê ruszaj±. ¦wiat bardzo siê zmieni³. Kiedy¶ nie by³o telewizji, a nawet je¶li by³a, to nie by³o tylu bajek i programów dla dzieci, które mog± istnieæ w tle non stop. Nie by³o smartfonów, wiêc wychodz±c gdzie¶ z dzieckiem, nie mogli¶my daæ mu telefonu do rêki, ¿eby siê czym¶ zajê³o. Musieli¶my z dzieckiem rozmawiaæ, bawiæ siê z nim ca³y czas. Dzi¶ rodzice nie wychodz± z dzieckiem codziennie na plac zabaw czy do parku.


Dzieci wozi siê samochodem na zajêcia, zamiast wykorzystaæ ten czas na spacer. Wspó³cze¶nie dzieci bardzo ma³o chodz±, biegaj±. Badania prowadzone s± ju¿ od wielu lat i jasno wskazuj±, ¿e kontakt z nowymi technologiami w tak m³odym wieku skutkuje nie tylko tym, ¿e dzieci maj± coraz ni¿sze wyniki w nauce, ale tak¿e tym, ¿e maj± mniejsz± aktywno¶æ fizyczn±, co skutkuje zmianami z samej budowie cia³a – pojawiaj± siê problemy z krêgos³upem, zapadniêta klatka piersiowa, okr±g³e plecy, zwiotcza³e miê¶nie i oty³o¶æ.

.


 48 
 : Marzec 31, 2019, 16:34:46 
Zaczêty przez admin - Nowe: wys³ane przez admin

•   Dorota Laskowska




Mandatory Credit: Photo by Jenny Norquist / Mood Board / Rex Features ( 1262181a ) MODEL RELEASED Boy (7-9) sitting on floor, watching cartoons in television Television



Logopedzi bij± na alarm. Ka¿dego roku drastycznie ro¶nie liczba dzieci z zaburzeniami komunikacji, koncentracji oraz maj±cych problemy z nauk± i agresj±. „Jednym z wa¿niejszych zaleceñ przekazywanych rodzicom dzieci z zaburzeniami rozwojowymi i opó¼nionym rozwojem mowy jest konieczno¶æ ca³kowitej rezygnacji z korzystania z telewizora” – mówi prof. Jagoda Cieszyñska


Jeste¶my zachwyceni, gdy dwulatek potrafi odblokowaæ smartfona i znale¼æ swoj± ulubion± aplikacjê z bajkami. Uto¿samiamy tê zdolno¶æ z niebywa³± inteligencj± m³odego pokolenia. Jak jednak t³umaczy prof. Jagoda Cieszyñska, nie jest to przejaw m±dro¶ci dziecka, lecz intuicja. Za¶ dostêp do nowych technologii u dzieci w tak m³odym wieku mo¿e nie¶æ ze sob± ogromne i czêsto nieodwracalne ju¿ konsekwencje. Jak pokazuj± badania, w Polsce ponad 40 proc. rocznych i dwuletnich dzieci korzysta z urz±dzeñ mobilnych. W¶ród nich co trzecie dziecko korzysta z nich niemal codziennie.


DOROTA LASKOWSKA: W swojej codziennej pracy czêsto wskazuje pani na negatywny wp³yw nowych technologii na rozwój dzieci. O jakich problemach mówimy?


PROF. JAGODA CIESZYÑSKA*: Dostêpnych jest ju¿ wiele badañ, które pokazuj±, co dzieje siê po dwudziestu paru latach z dzieæmi, które od ma³ego przesiadywa³y przed telewizorem. Zawsze jest to odwrotnie skorelowane z ich pó¼niejszym wykszta³ceniem akademickim – im mniej telewizji, tym lepsze wykszta³cenie. Doskonale pokazuje to te¿ przyk³ad badañ, które przeprowadzono w Kanadzie. Znaleziono trzy wioski, do których nie dociera³ jeszcze sygna³ telewizji, przebadano rozwój mieszkaj±cych w nich dzieci pod k±tem jêzyka, pamiêci, tempa uczenia siê. Oczywi¶cie, po jakim¶ czasie nowe technologie tam dotar³y. Minê³y kolejne lata i przeprowadzono badania z udzia³em rodzeñstw tych dzieci, czyli tych, które mog³y ju¿ swobodnie ogl±daæ telewizjê. Ró¿nice w sposobach i tempie uczenia siê obu grup by³y ogromne.
 




„Dzi¶ dziecko nie patrzy na nas, tylko w ekran. Nie rozumie nas, nie umie czytaæ emocji, ale te¿ nie umie ich wyra¿aæ” (EAST NEWS)


Telewizja og³upia?


Przywo³am sesjê fotograficzn± Donny Stevens, która zrobi³a zdjêcia dzieciom podczas ogl±dania telewizji. Ich twarze s± ca³kowicie pozbawione mimiki. Dzieci maj± otwarte usta oraz – co mnie kompletnie przerazi³o – zwykle przymkniête jedno oko. Takie ró¿nice w ogl±daniu obrazu, miêdzy jednym a drugim okiem, powoduj± wy³±czanie pewnych struktur korowych. Gdy zobaczy³am wyniki tej sesji, zrozumia³am, dlaczego dzieci maj± coraz wiêksze problemy z percepcj± obrazów statycznych, takich jak ilustracje w ksi±¿kach i teksty.


U³o¿enie historyjki obrazkowej dla niektórych czterolatków jest ogromnie trudne. One widz±, co jest na obrazkach, ale nie potrafi± dostrzec elementów, które wskazuj± na pewn± linearno¶æ historii. Nie rozumiej±, ¿e najpierw trzeba u³o¿yæ obrazek z myszkami, które wychodz± z dziurki, potem jedna wychodzi na stó³, jedz± serek, a na koñcu serek znika. Badam dzieci od 40 lat, kiedy¶ nie by³o takich problemów.


Ale czy to na pewno wina nowych technologii, czy mo¿e wychowania? Rodzice czêsto podkre¶laj±, ¿e dzi¶ bez w³±czonej bajki ubranie dziecka czy nakarmienie go graniczy z cudem.]


A jak my wcze¶niej ¿yli¶my? Rodzice czêsto powtarzaj±, ¿e przecie¿ ¶wiat siê zmieni³ i nale¿y dawaæ dzieciom to, co jest wokó³ nich. Ale je¶liby i¶æ tym tropem, to czy kilkumiesiêcznemu dziecku dajemy frytki do jedzenia? Wiadomo, ¿e taki maluch tego nie trawi. Tak samo jak mózg ma³ego dziecka jeszcze nie jest gotowy do korzystania z wysokich technologii. Daj±c tak ma³ym dzieciom do rêki smartfon czy w³±czaj±c telewizjê, nara¿amy je na ogromne konsekwencje, z którymi bêd± siê musia³y borykaæ w ca³ym swoim doros³ym ¿yciu.


Kiedy¶ dziecko potrafi³o czytaæ emocje na naszej twarzy. Widzia³o nasze zniecierpliwienie i srog± minê, które mówi³y, ¿e koniec zabawy, ¿e musimy ju¿ wychodziæ. Widzia³o u¶miech na naszej twarzy, gdy ³adnie jad³o. Dzi¶ dziecko nie patrzy na nas, tylko w ekran. Nie rozumie nas, nie umie czytaæ emocji, ale te¿ nie umie ich wyra¿aæ.

.


 49 
 : Marzec 29, 2019, 14:36:32 
Zaczêty przez admin - Nowe: wys³ane przez admin


.

Wyró¿niamy wiele sposobów radzenia sobie ze stresem: aktywno¶æ fizyczna, masa¿e, muzykoterapia, koloroterapia, aromaterapia itd. S± to metody znane i stosowane ju¿ od staro¿ytno¶ci. Obecnie wiele z nich, jest potwierdzona naukowo, co jeszcze bardziej zwiêksza ich wiarygodno¶æ. Cz³owiek, który potrafi radziæ sobie ze stresem zmienia swoje nastawienie do ¿ycia i ma wiêcej optymizmu. Umiejêtno¶ci pozytywnego spojrzenia na siebie nie zastêpuj± leczenia, mog± byæ jednak bardzo pomocne, jako metody wspomagaj±ce leczenie klasyczne.


Które techniki antystresowe s± najskuteczniejsze? Trudno mówiæ o jednej, najbardziej skutecznej metodzie. Ka¿dy cz³owiek ma swoje w³asne preferencje co do walki ze stresem. W praktyce psychologicznej stosuje siê najczê¶ciej trening autogenny Schultza, metodê Jacobsona i biofeedback (biologiczne sprzê¿enie zwrotne).

Trening autogenny Schultza


To technika relaksacyjna neuromiê¶niowa polegaj±ca na wywo³aniu przez autosugestiê doznañ podobnych do stanu hipnozy oraz wewnêtrznej medytacji. Sk³ada siê z 6 (sugerowanych) elementów, które nastêpuj± po sobie: uczucie ciê¿aru, uczucie ciep³a, regulacja pracy serca, regulacja swobodnego oddychania, uczucie ciep³a w brzuchu, uczucie ch³odu na czole. Æwiczenia z biegiem czasu przestrajaj± pracê organizmu wywo³uj±c w nim pozytywne, fizjologiczne zmiany, sprzyjaj± odnowieniu si³ ¿yciowych i wzmacniaj± uk³ad odporno¶ciowy. Ma bardzo szerokie zastosowanie w leczeniu wspomagaj±cym, zw³aszcza w zaburzeniach psychosomatycznych, nerwicowych, neurologicznych. Skuteczne opanowanie tej metody wymaga pracy pod nadzorem terapeuty.

Metoda Jacobsona


Technika zak³ada, ¿e stany napiêcia manifestuj± siê, przez kompulsywne my¶lenie o ¿yciu tzn. traktowanie wiêkszo¶ci spraw, jako zmuszaj±cych do dzia³ania. Trening ten polega na nauce napinania miê¶ni a¿ do automatyzacji, wykonywaniu okre¶lonych celowych ruchów rêkami, nogami, tu³owiem i twarz± po to, aby napinaæ i rozlu¼niaæ okre¶lone grupy miê¶ni. Wa¿nym etapem tej metody jest tzw. relaksacja zró¿nicowana, która polega na tym, ¿e tylko potrzebna do jakiej¶ pracy grupa miê¶ni jest napiêta, pozosta³e s± rozlu¼nione, np. do czytania napiête s± tylko miê¶nie oczu i czo³a. Metoda ta sprawdza siê w przypadku zaburzeñ nerwicowych, bezsenno¶ci, depresji, stanów lêkowych. Treningu Jacobsona powinien nauczyæ wykwalifikowany specjalista.

Biofeedback


To nowoczesna metoda terapeutyczna, której celem jest przywrócenie prawid³owej równowagi fizjologicznej organizmu. W trakcie sesji pacjent stopniowo uczy siê kontroli nad w³asnym organizmem dziêki systemowi nagród i kar. Informacjê zwrotn±, czyli feedback, która dotyczy zmian poziomu jego fizjologii, otrzymuje poprzez urz±dzenie monitoruj±ce, do którego jest pod³±czony. Informacja taka mo¿e byæ przekazywana w formie wizualnej na ekranie monitora, b±d¼ akustycznej, jako ró¿ne d¼wiêki. Metoda ma ró¿ne formy. Najbardziej rozpowszechnion± jest EEG-biofeedback (zwany równie¿ neurofeedbackiem). W tym wypadku trening polega na autoregulacji dzia³ania odpowiednich obszarów mózgowia, w rezultacie czego pracuje ono p³ynniej i wydajniej. Osoba, która wie jak komunikowaæ siê z w³asnym mózgiem, o wiele szybciej i ³atwiej mo¿e wprowadziæ siê w stan koncentracji, relaksu lub zapanowaæ nad stresem. Treningi biofeedbacku maj± du¿e zastosowanie kliniczne i w odró¿nieniu od ¶rodków farmakologicznych nie wywo³uj± efektów ubocznych. Technika powinna byæ wykonywana pod nadzorem specjalisty.

Inne metody antystresowe:
==================

Aktywno¶æ fizyczna


Aktywno¶æ fizyczna poprawia stan zdrowia na ró¿ne sposoby. Usprawnia funkcjonowanie uk³adu sercowo-naczyniowego, pomaga w redukcji t³uszczowej masy cia³a, zwiêksza ilo¶æ masy kostnej, regularne æwiczenia obni¿aj± tak¿e ryzyko depresji. Badania naukowe wskazuj± na korzystne dzia³anie wysi³ku fizycznego w zakresie ochrony przed rakiem (np. przed rakiem piersi). Dzia³anie to jest najprawdopodobniej zwi±zane z obni¿eniem stê¿enia w organizmie kobiety estrogenów, hormonów p³ciowych o w³a¶ciwo¶ciach pronowotworowych. Regularne æwiczenia fizyczne, oddzia³uj±c bezpo¶rednio na wzrost liczby komórek nerwowych w o¶rodkowym uk³adzie nerwowym, polepszaj± pamiêæ i u³atwiaj± uczenie siê. Wyra¼nie obni¿a siê tak¿e poziom lêku. Wszystkie te nastêpstwa przeciwdzia³aj± stanom depresji.
Istotne znaczenie ma jednak czas po¶wiêcony na aktywno¶æ fizyczn±. Zbyt ma³y wysi³ek mo¿e nie przynie¶æ rezultatów, zbyt du¿y mo¿e prowadziæ do zaburzeñ uk³adu kr±¿enia i narz±dów ruchu. Najwa¿niejsz± cech± æwiczeñ powinna byæ systematyczno¶æ. Intensywno¶æ æwiczeñ powinna byæ umiarkowana. Zaleca siê wykonywanie aktywno¶ci fizycznej, co najmniej 3 razy w tygodniu po 30-60 min. Pozornie ma³o znacz±ce aktywno¶ci jak rezygnacja z windy czy pokonywanie jak najwiêkszych odleg³o¶ci pieszo, nabiera du¿ego znaczenia i mo¿e znacznie obni¿yæ ryzyko wyst±pienia chorób przewlek³ych czy przyczyniæ siê do zmniejszenia poziomu stresu.

Masa¿e


S± jednymi z najstarszych metod sztuki leczniczej. Obecnie medycyna uwa¿a masa¿ za pe³noprawn± metodê leczenia. Dzia³anie masa¿u na cia³o mo¿e byæ lokalne (bezpo¶redni wp³yw na tkanki masowane) oraz ogólne, zwi±zane ze zmianami odruchowymi w poszczególnych uk³adach organizmu. Masa¿ zwiêksza przep³yw krwi przez miê¶nie, a przyjemno¶æ p³yn±ca z dotyku zmniejsza napiêcie psychiczne. Masa¿ ³agodzi stres, redukuje stany nerwicowe a tak¿e ró¿nego rodzaju bóle. Wyró¿nia siê kilka rodzajów masa¿u: klasyczny (poprawia psychofizyczny stan organizmu), relaksacyjny (nadaje siê do redukcji napiêæ i stresu), aromaterapeutyczny (redukuje stres, napiêcie), leczniczy (ka¿da forma maj±ca na celu leczenie zaburzeñ organizmu).

Muzykoterapia


Badania naukowe wskazuj± na dobroczynny wp³yw d¼wiêków. Muzyka wp³ywa na procesy fizjologiczne, dzia³a pobudzaj±co lub hamuj±co na uk³ad nerwowy, oddechowy, miê¶niowy, hormonalny, kr±¿enie krwi. Muzyka dzia³a aktywizuj±co i poprawia nastrój, uspokaja, mo¿e dzia³aæ nasennie i jako ¶rodek antydepresyjny. Umo¿liwia odreagowanie pacjentowi negatywnych emocji zwi±zanych z chorob±, poprawia komunikacjê miêdzyludzk±, odwraca uwagê od choroby i obni¿a poziom lêku. Mo¿emy dobieraæ sobie rodzaj muzyki, w zale¿no¶ci od tego, jakiego rodzaju energii potrzebujemy. Gdy jeste¶my nadmiernie pobudzeni, mo¿emy pos³uchaæ muzyki uspokajaj±cej, gdy stwierdzimy, ¿e potrzebne jest pobudzenie si³ witalnych, warto pos³uchaæ muzyki bardziej aktywizuj±cej. Podczas s³uchania muzyki, warto pamiêtaæ by utrzymywaæ cia³o w pozycji wygodnej, odwróciæ uwagê od bod¼ców z otoczenia, rozlu¼niæ cia³o poprzez autosugestiê. W stanie odprê¿enia lêki zostan± zredukowane do minimum. Do¶wiadczamy wówczas wewnêtrznego spokoju i zadowolenia.

Aromaterapia


Niezwyk³± w³a¶ciwo¶ci± olejków eterycznych jest szybko¶æ z jak± mobilizuj± organizm o walki z dolegliwo¶ciami. Na przyk³ad olejek ja¶minowy szybko podnosi ci¶nienie krwi u osób z niedoci¶nieniem. Do podstawowych form aromaterapii nale¿±: k±piele, masa¿e, inhalacje i kompresy. W czasie k±pieli nie nale¿y u¿ywaæ dodatkowo ¶rodków myj±cych.
 

Olejki obni¿aj±ce poziom stresu (przyk³ady):

Olejek bazyliowy: nerwobóle, depresje, bezsenno¶æ
Olejek drzewa ró¿anego: dzia³anie antydepresyjne
Olejek lewandowy: dzia³anie uspokajaj±ce, antydepresyjne, nasenne
Olejek sanda³owy: stosowany w depresji, bezsenno¶ci

Leczenie ¶miechem


¦miech przyspiesza bicie serca i poprawia kr±¿enie krwi, aktywizuje miê¶nie brzucha i twarzy, poprawia nastrój i w pozytywny sposób wp³ywa na zmiany biochemiczne w o¶rodkowym uk³adzie nerwowym. Jest namiastk± æwiczeñ fizycznych – skurcze miê¶ni wp³ywaj± korzystnie na pracê narz±dów wewnêtrznych. Terapia ¶miechem stosowana jest w wielu krajach na oddzia³ach szpitalnych.

Animaloterapia


Badania naukowe wskazuj±, ¿e osoby, które ¿yj± w towarzystwie zwierz±t maj± np. ni¿szy poziom trójglicerydów i cholesterolu a wiêc zmniejsza siê u nich ryzyko mia¿d¿ycy. U posiadaczy zwierz±t równie¿ jest ni¿sze ryzyko zawa³ów. Do popularnych metod animaloterapii zaliczamy dogoterapiê (kontakt z psem – motywuje chorego do poradzenia sobie z chorob± i poprawia jego samopoczucie), hipoterapia (kontakt z koniem – jednoczesne oddzia³ywanie ruchowe, sensoryczne, psychiczne i spo³eczne).


Literatura:

Heszen I. 2013. Psychologia stresu. PWN
Jo¶ko J. 2007. Stres w chorobach przewlek³ych. Wyd. Lekarskie PZWL
£osiak W. 2008. Psychologia stresu. Wyd. Akademickie i Profesjonalne

Opracowanie:
dr n. med. Pawe³ Zielazny

https://optimmed.pl/strategie_radzenia_sobie_ze_stresem.html

.




 50 
 : Marzec 29, 2019, 14:28:11 
Zaczêty przez admin - Nowe: wys³ane przez admin
.

10 najlepszych technik jak pokonaæ stres
============================

K³opoty finansowe, wymagaj±cy szef, praca pod presj± – wszystko to sprawia, ¿e ¿yjesz w stresie. Nie raz siê zastanawiasz, jak zmniejszyæ to nieustaj±ce napiêcie, skoro na czynniki go powoduj±ce nie masz ¿adnego wp³ywu. Sprawd¼, jak pokonaæ stres i jakie techniki w tym celu mo¿esz stosowaæ.

Najlepsze sposoby na nerwicê
 
¯ycie w ci±g³ym stresie ma wp³yw na zdrowie. Stale podniesione ci¶nienie krwi zwiêksza ryzyko zawa³u serca czy udaru mózgu. Os³abiona zostaje odporno¶æ, wiêc wzrasta podatno¶æ na wszelkie infekcje i choroby bakteryjne czy wirusowe.
Pojawiæ mog± siê migreny, wrzody ¿o³±dka, zaburzenia pamiêci i koncentracji. Równie¿ skurcze miê¶ni, dr¿enie r±k uwa¿ane s± za skutek chronicznego stresu. Podniesiony poziom stresu jest te¿ po¶rednio odpowiedzialny za wzrost zaburzeñ lêkowych i nerwic.
Pamiêtaj jednak, ¿e nie ka¿dy rodzaj stresu jest szkodliwy. W ma³ych dawkach mo¿e pomóc Ci podejmowaæ wa¿ne decyzje i zmotywowaæ do jak najlepszej pracy.


Nie ka¿dy stres jest z³y


Pojêcie „stres” wprowadzi³ po raz pierwszy Hans Hugo Selye, który zajmowa³ siê t± tematyk± przez 50 lat. Postawi³ on hipotezê, ¿e  ¼ród³em wielu chorób jest to, ¿e cz³owiek nie umie radziæ sobie w ró¿nych trudnych sytuacjach.
 





Jak ka¿de pojêcie odnosz±ce siê do spraw skomplikowanej ludzkiej psychiki, „stres” ma wiele ¼róde³ i przyczyn.


Stres mo¿e byæ definiowany jako proces, w którym czynniki ¶rodowiskowe zagra¿aj± równowadze organizmu, pewnej relacji miêdzy cz³owiekiem, a zewnêtrznymi czynnikami. Stres to tak¿e reakcja organizmu na owe czynniki, nazywane niekiedy stresorami. Stres to równie¿ bodziec, czyli taka sytuacja, która wywo³uje napiêcie i wyzwala silne emocje.
Stres uruchamia szereg mechanizmów, pojawia siê reakcja zarówno fizjologiczna, jak i psychologiczna. Mo¿e to mieæ znacz±cy wp³yw na zdrowie cz³owieka.


Dlaczego tak siê dzieje?
Próbuj± to wyja¶niæ dwie teorie:

Teoria biologiczna.

Opisuje ona stres jako aktywacjê dwóch uk³adów – przysadka w mózgu wydziela hormon, który powoduje wydzielenie „hormonu stresu”– kortyzolu (zwiêksza on spalanie bia³ka i t³uszczu, zmniejsza stan zapalny). Drugi uk³ad to pobudzenie wspó³czulnego uk³adu nerwowego i wydzielenie adrenaliny oraz noradrenaliny – te hormony s± z kolei odpowiedzialne za wprowadzenie organizmu w stan wzmo¿onej aktywno¶ci: serce bije szybciej, ro¶nie ci¶nienie krwi, oddech przyspiesza, miê¶nie s± napiête, mózg jest pobudzony i czujny. To pobudzenie przygotowuje cia³o do walki lub ucieczki. Zbyt d³ugie pozostawanie w tym stanie powoduje zmêczenie, wyczerpanie i szereg skutków fizjologicznych.

Teoria psychologiczna.

W wyniku pojawiania siê bod¼ca zewnêtrznego ujawnia siê silne napiêcie emocjonalne, które utrudnia prawid³owe funkcjonowanie. Odczuwa siê silny dyskomfort. Ta teoria bli¿sza jest potocznemu rozumieniu pojêcia stresu.


Aby odró¿niæ stres pozytywny, który sprawia, ¿e w czasie egzaminu my¶limy jasno, a w sytuacji krytycznej podejmujemy wywa¿one decyzje, od stresu chronicznego, który zmienia ¿ycie na gorsze, wprowadzono dwa pojêcia:


Eustres – stres „dobry”, motywuj±cy; stan, w którym jeste¶my gotowi podejmowaæ decyzje i realizowaæ postawione sobie cele,

Dystres – stres „z³y”, os³abiaj±cy, parali¿uje lub zniechêca; je¶li siê przed³u¿a, jest przyczyn± zmêczenia, cierpienia, chorób.
Kiedy stresu jest zbyt du¿o…
 




Stres to stan obejmuj±cy ca³y organizm.

Odpowiedzi± na niego jest uruchomienie funkcji regulacyjnych psychiki.
Objawy fizjologiczne przed³u¿aj±cego siê stresu, czyli dystresu, to:


•   bóle: g³owy, ¿o³±dka, miê¶ni,
•   problemy gastryczne – biegunka, zaparcia,
•   nudno¶ci, wymioty,
•   ucisk w klatce piersiowej,
•   przyspieszone têtno,
•   dr¿enie r±k,
•   tiki nerwowe,
•   spadek libido,
•   spadek odporno¶ci i zwi±zane z tym czêste przeziêbienia.


Jak wspomniano, stres wp³ywa równie¿ na psychikê. Mo¿e byæ przyczyn± dwóch, bardzo silnych reakcji: lêku lub gniewu, ale tak¿e takich symptomów, jak:

•   uczucie niepokoju,
•   rozdra¿nienie, podenerwowanie, zniecierpliwienie,
•   utrata kontroli nad emocjami, wybuchowo¶æ,
•   onie¶mielenie, zak³opotanie,
•   nadmierne pobudzenie, niemo¿no¶æ zrelaksowania siê,
•   zmienno¶æ nastrojów, wpadnie ze skrajno¶ci w skrajno¶æ,
•   utrata umiejêtno¶ci cieszenia siê, poczucie bycia nieszczê¶liwym,
•   obni¿enie poziomu zdolno¶ci poznawczych – problemy z pamiêci±, sztywne i ma³o elastyczne podej¶cie do problemów, spadek kreatywno¶ci – powielanie znanych rozwi±zañ i zachowañ,
•   trudno¶ci z koncentracj± uwagi, gonitwa my¶li,
•   nieadekwatna ocena sytuacji, trudno¶ci w ocenianiu konsekwencji i nastêpstw,
•   trudno¶ci z podejmowaniem decyzji.

 
Radzenie sobie ze stresem

 




Ka¿dego dnia napotykamy wiele sytuacji nowych i setki powtarzaj±cych siê. Ka¿da z nich musi zostaæ oceniona i odpowiednio sklasyfikowana: jako taka, która nie ma dla nas znaczenia, taka, która jest sprzyjaj±ca lub jako negatywna. Psycholodzy nazywaj± ten proces ocen± pierwotn±.


Ocena pierwotna jest absolutnie subiektywna. To, co jedna osoba postrzega jako zagro¿enie, dla innej jest szans±. Je¿eli wydarzenie jest postrzegane jako stresuj±ce, to zwykle rozpatrywane jest jako strata (co¶, co ju¿ siê sta³o), zagro¿enie (przewidywana krzywda) lub wyzwanie (wymaga oszacowania potencjalnych strat i zysków).


Ocena pierwotna czêsto jest te¿ nag³a. Zwi±zane jest to z biologicznym mechanizmem stresu – szybka reakcja umo¿liwia walkê lub ucieczkê w sytuacji zagro¿enia. Ta gwa³towno¶æ reakcji sprawia jednak, ¿e pochopnie podjêta ocena mo¿e byæ b³êdna i realnego zagro¿enia nie ma.
Gdy sytuacja zostanie odpowiednio rozpoznana, rozpoczyna siê proces oceny wtórnej, który polega na okre¶laniu w³asnych mo¿liwo¶ci zmierzenia siê z ni±. Od tych dwóch ocen zale¿y to, czy i jak sobie ze stresem poradzimy.


Po dokonaniu oceny pierwotnej i wtórnej, mo¿na w oparciu o nie podj±æ dwie decyzje, których celem jest przywrócenie równowagi.

Decyzja mo¿e byæ:

•   ukierunkowana na zadanie – poprawa relacji, próba poradzenia sobie z sytuacj±, rozwi±zanie problemu, zmiana w³asnego dzia³ania lub dokonanie zmiany w otoczeniu,
•   ukierunkowana na emocje – z³agodzenie w³asnego stanu emocjonalnego (na przyk³ad unikanie).

Jedna decyzja nie wyklucza drugiej, obie mog± siê wzajemnie przenikaæ. Sposób radzenia sobie ze stresem mo¿e zmniejszyæ jego wp³yw oraz z³agodziæ konsekwencje, dlatego warto znaæ techniki, które mog± w tym pomóc. Na szczê¶cie sposobów na to, jak pokonaæ stres, jest kilka.


Rodzaje technik radzenia sobie ze stresem


Techniki radzenia sobie ze stresem mo¿na podzieliæ na 4 grupy:

1.   takie, które polegaj± na wywieraniu wp³ywu na sytuacjê powoduj±c± stres – to przede wszystkim techniki poprawiaj±ce umiejêtno¶ci interpersonalne: asertywno¶æ, negocjowanie, rozwi±zywanie konfliktów, zrozumienie innych,
2.   techniki, dziêki którym stres postrzegany jest w inny sposób, a znaczenie bod¼ców zostaje zmienione, æwiczenia poznawcze, które pomagaj± zmieniæ sposób my¶lenia, postrzegania rzeczywisto¶ci, ale te¿ wprowadzenie fizycznych zmian,
3.   redukowanie napiêcia emocjonalnego, doskonalenie umiejêtno¶ci radzenia sobie z w³asnymi uczuciami, roz³adowywanie napiêæ i emocji,
4.   unikanie sytuacji i bod¼ców, które stres wywo³uj±.
Strategie unikowe, czy zaprzeczanie, zwykle oceniane s± jako niew³a¶ciwe podej¶cie do stresu – zdecydowanie zaleca siê skonfrontowanie z problemem. Jednak s± takie sytuacje, w których strategia unikowa mo¿e okazaæ siê najlepszym rozwi±zaniem.


Je¿eli czynnikiem stresuj±cym jest ha³as, z³e o¶wietlenie, niewygoda – najlepszym sposobem bêdzie unikniêcie tych czynników poprzez zmianê ¶rodowiska: wyg³uszenie pomieszczenia, za³o¿enie s³uchawek izoluj±cych od d¼wiêków, monta¿ rolet, zmiany wprowadzone na stanowisku pracy. Czasami trzeba podj±æ bardziej drastyczne decyzje – takie, jak zmiana pracy, przeprowadzka czy zakoñczenie znajomo¶ci z cz³owiekiem, który ma na Ciebie wyra¼nie niekorzystny wp³yw.
 
Sposoby na stres


1. Zadbaj o swoje zdrowie
 




Organizm dysponuje pewnymi zasobami, dziêki którym radzi sobie ze stresem. Istnieje koncepcja, ¿e tworz± one uk³ad, nazywany antystresem. Uk³ad antystresowy istnieje obok uk³adu stresogennego i jest z nim w równowadze.

Dzia³anie hamuj±ce stres maj± takie czynniki, na które nie mamy wp³ywu (jak wydzielanie oksytocyny czy praca cia³a migda³owatego), ale te¿ ogólny stan zdrowia. Dlatego tak wa¿ne jest, aby utrzymywaæ organizm w dobrej formie. Szczególn± uwagê warto zwróciæ na aktywno¶æ fizyczn±, dietê (powinna byæ bogata w odpowiednie makro i mikroelementy, szczególnie wa¿ny jest poziom magnezu), odpowiednie nawodnienie.


Æwiczenia fizyczne wykonywanie rano lub po powrocie z pracy pomagaj± w poradzeniu sobie z napiêciem, jakie pojawia siê w wyniku uwalniania siê adrenaliny. Intensywny trening nie tylko poprawia ogóln± formê, ale pozwala te¿ oderwaæ siê od my¶lenia o problemach.

Zmêczenie fizyczne z regu³y u³atwia te¿ zasypianie.

Istotnym elementem zdrowego stylu ¿ycia jest rozs±dne podej¶cie do spo¿ywanych u¿ywek: kawy i alkoholu.

Kofeina – dla wielu poranna kawa jest konieczna, aby dzieñ móg³ siê rozpocz±æ na dobre. Kofeina pobudza, usuwa zmêczenie, polepsza nastrój, dziêki niej ³atwiej siê skoncentrowaæ, skupiæ uwagê, zapamiêtywaæ. Jednak zbyt wiele kofeiny ma niekorzystny wp³yw: pobudzenie staje siê nadmierne, serce bije niemiarowo, pojawia siê ryzyko odwodnienia (zwiêksza siê diureza, czyli ilo¶æ wydalanego moczu jest wiêksza ni¿ ilo¶æ wypitego p³ynu). Kawê i inne napoje zawieraj±ce kofeinê nale¿y wiêc piæ z umiarem.


Alkohol – pomaga rozlu¼niæ siê, wiêc wydaje siê, ¿e ³agodzi objawy stresu. Jednak jest to strategia krótkotrwa³a i w d³u¿szym rozrachunku wyrz±dzaj±ca ogromne szkody w Twoim organizmie –  bardzo ³atwo popa¶æ w uzale¿nienie i ³udziæ siê, ¿e problemy zosta³y rozwi±zane.

2. Odpocznij
 




Idziesz na spotkanie z przyjació³mi, ale co chwilê sprawdzasz telefon, odczytujesz maile. Przerywasz ogl±danie filmu i odczytujesz sms-a. £apiesz siê na tym, ¿e w czasie relaksuj±cej k±pieli zaczynasz my¶leæ o swoim problemie w pracy…Nawet je¿eli postanowisz sobie, ¿e w³a¶nie jest czas na odpoczynek i decydujesz siê „nic nie robiæ”, to nie zawsze siê udaje. Zmuszenie cia³a do le¿enia jest ³atwe. Znacznie trudniej jest zmusiæ do odpoczynku w³asny mózg.

Ka¿dy ma swojego wewnêtrznego „szefa” – poczucie odpowiedzialno¶ci, wewnêtrzn± motywacjê, w³asnego krytyka – nazywamy to ró¿nie. Jest to nasza si³a, dziêki której potrafimy zmusiæ siê do wykonania nawet nudnych czy przykrych obowi±zków. Jednak pielêgnowanie jej w sobie mo¿e te¿ doprowadziæ do tego, ¿e w czasie odpoczynku pojawiaj± siê kontroluj±ce i uniemo¿liwiaj±ce rozlu¼nienie my¶li.


Sprawdzone sposoby, które u³atwiaj± rozlu¼nienie siê, to:


•   S³uchanie muzyki lub ws³uchiwanie siê w odg³osy przyrody. Poniewa¿ muzyka ma wp³yw na samopoczucie cz³owieka, to jej s³uchanie pozwala na uspokojenie siê, rozlu¼nienie w sytuacji nasilonego stresu. S³uchanie muzyki poprawia nastrój i dostarcza pozytywnych prze¿yæ. Czasami pomaga równie¿ w roz³adowaniu napiêcia, szczególnie gdy towarzyszy jej taniec lub relaksuj±c± k±piel. Odsun±æ od siebie niespokojne my¶li pomaga te¿ s³uchanie d¼wiêków natury – tych prawdziwych lub z odpowiednio przygotowanych nagrañ relaksacyjnych.
•   K±piel albo masa¿ z dodatkiem olejków aromatycznych u³atwi rozlu¼nienie napiêtych ca³odziennym stresem miê¶ni. Olejki eteryczne z pomarañczy, lawendy, melisy maj± w³asno¶ci uspokajaj±ce i koj±ce nerwy, dlatego warto z nich korzystaæ przygotowuj±c relaksuj±c± kapiel.
•   Techniki relaksacyjne (dwie najpopularniejsze omówiono w kolejnych punktach).


3. Technika relaksacji wed³ug Jacobsona


Celem technik relaksacyjnych jest wprowadzenie cia³a w stan odprê¿enia poprzez zmniejszenie napiêcia miê¶ni. Przyczyn± tego napiêcia jest nadmiar bod¼ców lub potrzeby, których zaspokoiæ w danej chwili nie mo¿na.

Wed³ug Jacobsona, aby doprowadziæ do rozlu¼nienia, konieczny jest ca³kowity brak ruchu ka¿dego miê¶nia. Oczywi¶cie, napinanie miê¶ni jest niezbêdne, aby wykonywaæ ró¿ne prace i przemieszczaæ siê, ale du¿a czê¶æ napiêcia miê¶niowego jest zbêdna i bezcelowa.
Nauka tej techniki polega na ¶wiadomym napinaniu, a nastêpnie rozlu¼nianiu poszczególnych grup miê¶ni. Powtórzenie takich æwiczeñ setki razy, sprawia, ¿e pojawia siê niemal automatyczna umiejêtno¶æ rozlu¼nienia miê¶ni, co pomaga pozbyæ siê napiêcia.


4. Trening autogenny Schultza


Trening autogenny Schultza przeciwdzia³a zmêczeniu i u³atwia „regeneracjê” psychiczn±. Obni¿a ogólne napiêcie miê¶ni. Taki stan relaksu przyczynia siê do tworzenia pozytywnego obrazu siebie poprzez akceptacjê i wiarê we w³asne si³y.

Metoda ta polega na takim oddzia³ywaniu na w³asne cia³o i psychikê, aby wyzwoliæ reakcjê odprê¿enia.

 Nauka æwiczeñ sk³ada siê z kilku etapów:

•   przyjêcie postawy, w której ³atwiej o odprê¿enie – postawa bierna siedz±ca, le¿±ca lub pó³le¿±ca,
•   koncentrowanie siê na reakcjach cia³a poprzez wywo³ywanie uczucia „ciê¿kich” r±k, nóg, ca³ego tu³owia,
•   wyczuwanie w³asnego oddechu, ws³uchiwanie siê w bicie serca – zwalnianie ich,
•   sterowanie reakcjami organizmu, zmienianie rytmu pracy.


5. Zajmij czym¶ rêce


Poniewa¿ napiêcie emocjonalne powoduje napiêcie miê¶ni i odwrotnie, sposobem na zapanowanie nad jednym i drugim s± ró¿ne „antystresowe” zabawki: pi³eczki, kulki, ludziki.
Wykonane s± z ró¿nych materia³ów, a ich ugniatanie i ¶ciskanie to prosty osób na odreagowanie wewnêtrznego napiêcia.


6. Odreaguj

Odreagowywaæ mo¿na te¿ w inny sposób. Dla wielu osób doskona³ym sposobem na uwolnienie siê od emocji jest krzyk. Niestety, ciê¿ko znale¼æ miejsce, gdzie krzyk nie bêdzie nikomu przeszkadza³.

Odreagowywaniu s³u¿y te¿ sport – szczególnie wszystkie formy sportów czy sztuk walki. Tam skumulowane emocje mo¿na z siebie bezpiecznie wyrzuciæ.


7. Przekonaj siebie

Autosugestia to wp³ywanie poprzez s³owa wypowiadane g³o¶no lub w my¶lach, a skierowanie do siebie samego.

Autosugestia powinna byæ pozytywna. Mo¿na w niej stosowaæ stwierdzenia afirmacyjne, czyli powtarzanie pozytywnych stwierdzeñ dotycz±cych samego siebie, w rodzaju „Potrafiê to zrobiæ”, „Jestem silna/y”. Takie stwierdzenia u³atwiaj± zmobilizowanie siê i odnalezienie niezbêdnej energii.

Warto mieæ na uwadze, ¿e negatywna sugestia równie¿ ma wp³yw. Je¶li powtarzasz sobie „nie dam rady, nie potrafiê, jestem do niczego” – trudniej w sobie odnale¼æ si³y niezbêdne do wykonania zadania. Staraj siê unikaæ tego typu wewnêtrznych rozmów je¶li e u sibie zauwa¿ysz.

8. Ws³uchaj siê w siebie
 



Radzenia sobie z emocjami nie mo¿na rozpocz±æ bez uwa¿nej obserwacji samego siebie i nauki rozpoznawania, a tak¿e nazywania uczuæ. Umiejêtno¶æ wyodrêbnienia spo¶ród szarpi±cych nami emocji jednej konkretnej, jest konieczne do tego, aby podj±æ jakie¶ dzia³anie.

Kiedy czujesz rosn±ce napiêcie, odpowiedz sobie na pytanie „Co mnie denerwuje? Dlaczego jestem poirytowany? Co mnie niepokoi?”. Czasem mo¿e siê okazaæ, ¿e przyczyna jest banalna i ³atwo j± usun±æ zapobiegaj±c narastaniu napiêcia.
Uczucia to tak¿e sposób poinformowania nas o naszych nie do koñca u¶wiadamianych potrzebach. Ich zaspokojenie obni¿a poziom odczuwanego stresu.


9. Przygotuj siê wcze¶niej


Je¶li wiesz, ¿e czeka Ciê wyj±tkowo stresuj±ca sytuacja, mo¿esz do niej przygotowaæ siê wcze¶niej. S³u¿y temu wizualizacja, czyli kolejne wyobra¿anie sobie sytuacji – sekwencji obrazów, towarzysz±cych im zapachów, smaków.
Je¶li wizualizacja wywo³a reakcjê stresow±, to jest to okazja do przeanalizowania uczuæ i zapanowania nad nimi. Wielokrotne odtwarzanie sytuacji w my¶lach, pozwoli te¿ na oswojenie siê z sytuacj± – z czasem reakcja na ni± stanie siê coraz s³absza i kiedy przyjdzie czas zmierzyæ siê z rzeczywisto¶ci±, nie bêdzie ona a¿ tak pobudzaj±ca.


10. Medytuj


Jest wiele technik medytacyjnych. Mog± one towarzyszyæ æwiczeniom (takim jak joga) lub polegaæ na spokojnym oddychaniu (z liczeniem wdechów i wydechów, ale bez próby ingerowania w tempo czy d³ugo¶æ), ograniczeniu wszelkiej aktywno¶ci i obserwowaniu swoich my¶li. Medytacja pomaga zrelaksowaæ siê, oderwaæ od stresuj±cej sytuacji i nabraæ do niej odpowiedniego dystansu.

Chocia¿ nie istnieje jeden, pewny i zawsze skuteczny sposób na radzenie sobie z sytuacjami, które stresuj±, warto wypróbowaæ ró¿ne techniki, aby znale¼æ tak±, która nauczy nas, jak pokonaæ stres.


Polecam Ci  inne moje artyku³y:

•   Jak leczyæ nerwicê: poznaj 9 niezawodnych sposobów
•   Objawy nerwicy: sprawd¼ czy naprawdê masz nerwicê
•   Relaksacja: najlepsze techniki i æwiczenia relaksacyjne
•   Jak radziæ sobie z nerwic±: porady, które zmieni± Twoje ¿ycie


https://www.pokonajlek.pl/jak-pokonac-stres/

.



Strony: 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 10
Powered by SMF 1.1.11 | SMF © 2006-2008, Simple Machines LLC | Sitemap
Strona wygenerowana w 0.054 sekund z 15 zapytaniami.

Polityka cookies
Darmowe Fora | Darmowe Forum

ganglk ganghs tele wilczerp ruba