1960 - XV-lecie z programem art. J. Przyjemskiego i E.Kofin    
1945-1960.


XV - lecie I Liceum OgĂłlnoksztaÂłcÂące Nr I we WrocÂławiu


Liceum OgĂłlnoksztaÂłcÂące nr 1 (dawniej I L.O.) mieÂści siĂŞ w budynku, w ktĂłrym w latach 1907-1945 funkcjonowaÂła niemiecka szkoÂła "Victoriaschule" - WyÂższa SzkoÂła dla DziewczÂąt im. Cesarzowej Wiktorii, ktĂłra od 1863 do 1907 r. mieÂściÂła siĂŞ przy obecnym Placu Nankera.

Najbardziej znanÂą uczennicÂą, absolwentkÂą Victoriaschule jest Edyta Stein. Kobieta niezwykÂła. W mÂłodoÂści ateistka i feministka, wszechstronnie wyksztaÂłcona filozof i pedagog. Wg Alberta Einsteina - najbardziej ÂświatÂły kobiecy umysÂł epoki. Zakonnica Karmelu, heroiczna ofiara Shoah. Znana wÂśrĂłd katolikĂłw jako ÂświĂŞta Teresa Benedykta od KrzyÂża, patronka jednoczÂącej siĂŞ Europy, symbol pojednania miĂŞdzy religiami, narodami i kulturami.





Przez wiele lat po II Wojnie ÂŚwiatowej byÂły to wyklĂŞte fakty historyczne. WaÂżne i prawdziwe byÂły dowody zwyciĂŞzcĂłw. W tej atmosferze obchodzono rocznice i jubileusze.

W dniu 4 wrzeœnia 1945 r. wœród ruin odby³a siê uroczystoœÌ inauguracji roku szkolnego pierwszej szko³y œredniej we Wroc³awiu.

Ten album zawiera fotografie z czĂŞÂści artystycznej, ktĂłra towarzyszyÂła UroczystoÂści 15-lecia I Liceum OgĂłlnoksztaÂłcÂącego. Prawdopodobnie sÂą to jedyne fotografie, ktĂłre dziĂŞki mojemu sentymentowi do sztubactwa licealnego, zachowaÂły siĂŞ w niezÂłym stanie. SÂą one rĂłwnieÂż pierwszym dowodem mojej aktywnoÂści artystycznej i dlatego od tego czasu liczĂŞ swĂłj staÂż artystyczny i pedagogiczny.





ZaczĂŞÂła siĂŞ zabawa na ludowo.
Ja w roli ÂśpiewajÂącego JaÂśka i Lucyna Cedler w roli Kasi ÂśpiewajÂącej :"OdejdÂź Jasiu od okienka". Choreografka miaÂła ze mnÂą niemaÂły kÂłopot, bo dobrze ÂśpiewaÂłem i taĂączyÂłem , ale tylko partie bez podnoszenia partnerki. partnerka dobrze ÂśpiewaÂła i  chĂŞtnie poddawaÂła siĂŞ podnoszeniu, ale bez podskoku, a ja byÂłem chudziutki.

Sprawê za³atwiono w ten sposób, ¿e po zakoùczeniu czêœci wokalnej, wychodzi³ ca³y zespó³ taneczny, Kaœkê porywa³ do taùca Maciek Koperski, kawaler du¿ej urody (kilka lat póŸniej najsilniejszy specjalista lekarski-ortopeda) , a ja od niego odbiera³em najmniejsz¹ tancerkê, ¿eby mi ³atwiej by³o j¹ podrzucaÌ. Ewa Kofin - ówczesna choreografka jest znan¹ krytyk muzyczn¹ z Wroc³awia- jedn¹ z niewielu moich profesorek, nadal aktywnych zawodowo.







http://www.sukces.fora.pl/1-liceum-ogolnoksztalcace-wroclaw,28/1960-xv-lecie-z-programem-art-j-przyjemskiego-i-e-kofin,188.html

Ten album zawiera fotografie z czĂŞÂści artystycznej, ktĂłra towarzyszyÂła UroczystoÂści 15-lecia I Liceum OgĂłlnoksztaÂłcÂącego.

Prawdopodobnie sÂą to jedyne fotografie, ktĂłre dziĂŞki mojemu sentymentowi do sztubactwa licealnego, zachowaÂły siĂŞ w niezÂłym stanie. SÂą one rĂłwnieÂż pierwszym dowodem  aktywnoÂści artystycznej W.Pitaka i dlatego od tego czasu liczy swĂłj staÂż artystyczny i pedagogiczny.


http://www.sukces.fora.pl/1-liceum-ogolnoksztalcace-wroclaw,28/1960-xv-lecie-z-programem-art-j-przyjemskiego-i-e-kofin,188.html

W paÂździerniku 2015 r. - 55 lat pracy artystycznej i pedagogicznej w dziedzinie teatru, muzyki i filmu oraz literacko-publicystycznej i logopedycznej.

27 maja 2015 r. w Klubie KSM NASZ DOM w Koszalinie, o godz. 17:00 odby³a siê uroczystoœÌ jubileuszowa, na któr¹ przybyli: w³adze Koszalina, przedstawiciele organizacji spo³ecznych, artyœci, dziennikarze, amatorskie zespo³y œpiewacze, przyjaciele, znajomi , uczniowie i studenci.

Koncert nosiÂł tytuÂł : "JAK ZA DAWNYCH LAT".

W programie: wspomnienia, wywiady, dokumentalne migawki, popisy artystyczne przyjació³ i znajomych W³adys³awa Andrzeja Pitaka.

PamiÂątkowe fotografie wykonaÂł szkolny kolega: Kazimierz Jakubek

.



http://www.pitak.fora.pl/pochwala-sukcesu-i-porady-zyciowe,11/benefis-wladyslawa-andrzeja-pitaka,272.html

Spotkanie z poezjÂą i umieraniem RafaÂła Wojaczka (1)

WÂładysÂław Andrzej Pitak znaÂł RafaÂła Wojaczka i spotykaÂł siĂŞ z nim w latach 1965-68 w Klubie MÂłodych przy ZwiÂązku LiteratĂłw Polskich we WrocÂławiu. Spotkania odbywaÂły siĂŞ w mieszkaniu StanisÂława ChaciĂąskiego, w kawiarniach , na klatkach schodowych, w parkach i nad OdrÂą.

Zwykle by³y dobrze doprawione alkoholem pod ró¿nymi postaciami. Sam Wojaczek nie by³ wybredny i pi³ nawet spirytus salicylowy. By³y jednak okresy d³ugiej i pe³nej abstynencji i wtedy Rafa³ tylko tworzy³ swoj¹ poezjê, w której zmaga³ siê ze swoimi fobiami, pokazywa³ brzydotê œwiata i walczy³ ze swoim umieraniem.

@

Tym razem W³adys³aw Andrzej Pitak postanowi³ podejœÌ do tematu z dystansem i na trzeŸwo i dlatego przystroi³ siê klasycznie w bia³y szal, czarny kapelusz i obowi¹zkowo by³ lekko i niedbale zaroœniêty.
DziĂŞki temu mĂłgÂł opowiadaĂŚ o Wojaczku Âładnym jĂŞzykiem, bez wulgaryzmĂłw i nadmiernej egzaltacji.


Du¿o mówi³ o latach 60-tych , m³odzieùczo-doros³ych we Wroc³awiu jako europejskiej stolicy buntu m³odych i gniewnych, a tak¿e kilku s³ynnych postaciach lat 60-tych, które z Polski przyjecha³y do Koszalina w latach 70-tych. Wertowania w pamiêci trochê by³o, ale od czego jest wehiku³ czasu, którym od kilku lat podró¿uje realnie i wirtualnie.

@

PokazaÂł teÂż kilka rekwizytĂłw z tamtych lat, m.in.wÂłoski pÂłaszcz
ortalionowy, na który wyda³ ca³¹ pensjê. Za to w finale by³o "ostre ciêcie" oryginaln¹ brzytw¹, któr¹ dosta³ w prezencie na 18 urodziny.
Ostatni raz goliÂł siĂŞ niÂą, przed hecownym pociĂŞciem popiersia, ktĂłrena jego oczach wykonaÂł RafaÂł.

Jakby na to nie popatrzeĂŚ, to trochĂŞ teatru byÂło - jak w Âżyciu. ByÂły teÂż chwile relaksu okraszone wystĂŞpem Wala Jarosza oraz Konkurs Jednego Wiersza, ktĂłry wygraÂł Andrzej KrzyÂżanowski.


Spotkanie zostaÂło zorganizowane w Kawiarni KAWAÂŁEK PODÂŁOGI przez KoszaliĂąskÂą GrupÂą PoetyckÂą pod przewodnictwem Krystyny Pileckiej.


http://miasto.koszalin.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=7741:czytanie-wojaczka&catid=1:dzi-w-gazecie&Itemid=1

RafaÂł Wojaczek: Na jednym rymie. Jadwidze
Podczas wieczoru poetyckiego poÂświĂŞconego pamiĂŞci RafaÂła Wojaczka, koszaliĂąscy poeci i miÂłoÂśnicy poezji czytali wiersze tragicznie zmarÂłego poety w 1971 r. we WrocÂławiu.

Czyta: Krystyna Pilecka.

Kamera: WÂładysÂław Andrzej Pitak — z: Andrzej Pitak i Krystyna Pilecka w: 10.12.2014 r. "KawaÂłek PodÂłogi" w Koszalinie.

https://www.facebook.com/313511502183622/videos/323836171151155/

G³ównÂą postaciÂą tego fotofelietonu  jest O. Kamil WeÂłymaĂąski, franciszkanin z Wilna, ktĂłry przez komunistĂłw zostaÂł zesÂłany  na 25 lat katorgi w azjatyckich obozach pracy.   

Album przedstawia wpisy i fotografie zesÂłaĂącĂłw komunistycznego terroru, wykonane w pamiĂŞtniku O. Kamila w ostatnim roku zesÂłania w Dzeskazganie na Kaukazie.

PamiĂŞtnik jest publikowany w internecie za zgodÂą rektora koÂścioÂła OO. FranciszkanĂłw p.w. NMP w Wilnie, O. dra Marka Dettlaffa.
 

Autor fotokopii i tÂłumaczenie tekstĂłw:  WÂładysÂław Pitak.

http://www.pitak.fora.pl/rodowody,21/kamil-welymanski-sowiecki-zeslaniec,142.html

http://www.naszaklasa.darmowefora.pl/index.php?topic=178.0 

" Na pamiÂątkĂŞ
Kochamu ksiĂŞdzu proboszczowi.

Niech te sÂłowa zostanÂą siĂŞ
jako wspomnienie dÂługich lat
naszego przebywania w DÂżezkazganie,...

ÂŻycze Ojcu prentkiego powrotu
do swej porafii i ÂżyĂŚ tam
dÂługie lata.
(podpis maÂło czytelny)
25.V.1956 r."

@@@@@@@@@@@@@






~~~~~~~~.











Na foto: O. Kamil WeÂłymaĂąski w obozie pracy w DÂżezkazganie

~~~~~~~~~~~~~.





@@@@@@@@@@@@@@@





Wolne tÂłumaczenie wpisu:

"ChwaÂła Bogu na wysokoÂści i pokĂłj ludziom dobrej woli."

Na mi³¹ pami¹tke o. W³adys³awowi wspólnie prze¿ytych lat niedoli i s¹siadowi w dobry czas, czego znakiem by³ bo¿y pokój. Niechaj ten pokój rozprzestrzenia siê miêdzy ludŸmi dla bo¿ej chwa³y.
o. Roman Mironi

17.VII.1956."

~~~~~~~~~~~.



Wpis w obcym jĂŞzyku na ostatniej stronie pamiĂŞtnika, ale data 16 maj 1956 wskazuje na to, Âże byÂł to jeden z wczeÂśniejszych wpisĂłw

"Szanowny Ojcze!
PrzebywajÂąc w dzikiej krainie Kazachstanu
i rozdzielaj¹Ì los jakim przez Boga zostaliœmy obdarzeni
poznaÂłem w osobie ojca gorliwego wielbiciela wiary Chrystusa.

W dowĂłd szczerej miÂłoÂści i zaufania zostawiam na
pamiÂątkĂŞ swa podobiznĂŞ i zyczĂŞ co rychlej wrĂłciĂŚ
na wolnoœÌ dla rzucania ziaren wiary i mi³oœci.

Jan BurzyĂąski
22.I.56 r."

@@@@@@@@@@@@@@@





Na foto: O. Kamil WeÂłymaĂąski i jego towarzysz niedoli obozowej

Wpis w wolnym tÂłumaczeniu:

"Wszystko dla wielkiej chwaÂły Boga.
TakÂże i w niewoli przeÂżyte dni bĂŞdÂą dla Jego najwiĂŞkszej chwaÂły.
Chrystus Wodzem, Chrystus KrĂłlem, Chrystus, Chrystus WÂładcÂą nam"
(podpis nieczytelny)




Na foto: O. Kamil WeÂłymaĂąski (w Âśrodku) z towarzyszami niedoli w obozowej sali

Wolne tÂłumaczenie wpisu:

"Ku pamiĂŞci!
WspĂłlnie przeÂżyte lata
w Rudniku - DÂżekazganie
byÂły osobliwym czasem danym przez Boga !
W naszej bezsilnoÂści, niewierze  i gorÂączce
jedno byÂło naszym lekarstwem:
~(..) sÂłowa Chrystusowe:
" Ti e eriej, - eriej na wik !..."

"Na pamiÂątkĂŞ
Naszemu ukochanemu ksiĂŞdzu proboszczowi
z kturym przeÂżywali w niewoli,
ÂŻyczĂŞ szczĂŞÂśliwego powrotu do swojej parafii
i ÂżyĂŚ dÂługie szczĂŞÂśliwe lata.
Taramina StanisÂław
21.V.1956."





"Na pamiÂątkĂŞ
Kochanemu KsiĂŞdzu Proboszczowi
z dni przebywania w niewoli
ÂŻyczĂŞ wytrwaÂłoÂści w swej Duszpasterskiej
pracy a takÂże prĂŞtkiego powrotu
do swej oiczyzny.
Petys StanisÂław.
20.V.1956 r."

@@@@@@@@@@@@@@@@@@





"... Naszym Âżyciem kieruje BĂłg -
My zaÂś nieznamy swych Âżycia drĂłg,
Lecz cichy pacierz i wiara w Boga,
To moÂże wyrwaĂŚ nas z paszczy wroga...
-"-
W.

... Czy legnĂŞ w grobie, czy gdzieÂś na Âświecie,
iedyn¹ radoœÌ dla mnie powiecie
I ona wtedy tylko nastanie,
Gdy ma Ojczyzna dla mnie zostanie;
Mój duch siê wzniesie jak ptak b³êkitu
Od Ewerestu po wyÂżej szczytu,
By ciebie ujrzeĂŚ ziemio rodzinna,
DroÂższa niÂż zycie, polska kraino....
-"-

Na pamiÂątkĂŞ dla Szanownego Ojca.
Walek  Ateszkiewicz (red.Aleszkiewicz)
22.V.56.r."

Strona tytuÂłowa i pierwszy wpis do pamiĂŞtnika O. Kamila.

" DÂżezkazgan 18/5.1956.
Na pamiÂątkĂŞ
Naszemu Kochanemu Duszpasterzowi i DobroczyĂący, naprawdĂŞ mile spĂŞdzonych chwil w Jego towarzystwie i najciĂŞÂższych chwilach naszego Âżycia. wpisuje
(...) JĂłzef"

@@@@@@@@@@@@@



" Na pamiÂątka od Obuchowicza" XI-1955r.
WeÂś drogi Ojcze podobizniĂŞ mÂą,
kturÂą na papierĂł mam,
W³ósz do albóma swego,
Ktury pod kocem masz,

A gdy wrĂłcisz do koÂściuÂłka,
Do swych rodzinych stron,
Nie zapomni drogi Ojcze,
O losach w Rudniku z bracmi swymi.
F.Obuchowicz"

@@@@@@@@@@@@@@



Wpis jednego ze wspó³kator¿ników (wolne t³umaczenie):

"Szanownemu ksiĂŞdzu WÂładysÂławowi WeÂłymaĂąskiemu, w ciĂŞÂżkie i dÂługie lata przebywania w "egipietskom plienu": czytajÂący na pewno zrozumie.
Jednemu z dostojniejszych moich duchowych przewodników. Cz³owiekowi twardej woli i krzepkiego ducha; zawsze i przed wszystkimi na czele i otwartym; zawsze weso³emu i umiej¹cemu wlewaÌ radoœÌ w serca innych.
Z gorÂącym uszanowaniem. W. Nowicki"

@@@@@@@@@@@@@@




wolne tÂłumaczenie wpisu obok fotografii:

Na pamiÂątkĂŞ miÂłemu ojcu
z miejsca wspĂłlnych cierpieĂą
z miÂłosci do Chrystusa darujĂŞ
18.V.1956.
Iwan Matejko"

G³ównÂą postaciÂą tego fotofelietonu  jest O. Kamil WeÂłymaĂąski, franciszkanin z Wilna, ktĂłry przez komunistĂłw zostaÂł zesÂłany  na 25 lat katorgi w azjatyckich obozach pracy.   

Album przedstawia wpisy i fotografie zesÂłaĂącĂłw komunistycznego terroru, wykonane w pamiĂŞtniku O. Kamila w ostatnim roku zesÂłania w Dzeskazganie na Kaukazie.

PamiĂŞtnik jest publikowany w internecie za zgodÂą rektora koÂścioÂła OO. FranciszkanĂłw p.w. NMP w Wilnie, O. dra Marka Dettlaffa.
 

Autor fotokopii i tÂłumaczenie tekstĂłw:  WÂładysÂław Pitak.



Na foto: Koœció³ i klasztor OO. Franciszkanów w Wilnie w 1947 r. Na pierwszym planie o. Kamil We³ymaùski



 Na foto:O.Kamil WeÂłymaĂąski w ogrĂłdku przykoÂścielnym OO. FranciszkanĂłw w Wilnie - 1947 r. na  kilka miesiĂŞcy przed aresztowaniem i zesÂłaniem na katorgĂŞ.

O. Kamil WeÂłymaĂąski, franciszkanin z Wilna zostaÂł zesÂłany przez komunistĂłw na 25 lat katorgi w azjatyckich obozach pracy.

Skromnym Âśladem jego dziaÂłalnoÂści kapÂłaĂąskiej  (w czasie  8-letniego zesÂłania)  jest album z  wpisami i fotografiami towarzyszy niedoli, wykonanymi w pamiĂŞtniku o. Kamila w ostatnim roku jego pobytu w DÂżezkazganie na Kaukazie.
.   

Ten album w caÂłoÂści jest publikowany w internecie za zgodÂą rektora koÂścioÂła oo. franciszkanĂłw p.w. NMP w Wilnie, o. dra Marka Dettlaffa.

 
Jako autor fotokopii i tÂłumacz tekstĂłw zapraszam  do obejrzenia wszystkich fotografii i wpisĂłw do pamiĂŞtnika o. Kamila WeÂłymaĂąskiego. 

>>>

http://www.pitak.fora.pl/rodowody,21/kamil-welymanski-sowiecki-zeslaniec,142.html

Po kilkunastu latach wzglêdnego pokoju, koœció³ na Piaskach ponownie ulega ruinie. W 1812 r. wojska francuskie zajê³y koœcio³y w Wilnie na sk³ady wojskowe i stajnie, a ¿o³dacy niszczyli wnêtrza niemal doszczêtnie, wyrywaj¹c ze œcian nawet tablice nagrobne. S³ynna anegdota o Napoleonie (opowiadana przez przewodników wileùskich), który podobno zachwyci³ siê architektur¹ koœcio³a œw. Anny i chcia³ go "przenieœÌ" do Francji jest (jak twierdz¹ Bernardyni) bzdurn¹ bajk¹, gdy¿ tak naprawdê to Napoleon w tym koœciele urz¹dzi³ stajniê dla swoich koni.

Znowu minĂŞÂło kilkanaÂście lat, podczas ktĂłrych staraniem zakonu FranciszkanĂłw wszystko przywrĂłcono do dawnego wyglÂądu i ponownie wszystko przepadÂło.

Podczas powstania w 1863 r. zakonnicy odnosili siê przychylnie do walki o niepodleg³oœÌ, a niektórzy brali nawet czynny udzia³. Za karê klasztor i koœció³ uleg³ kasacji. Moskale spusztoszyli wnêtrze i w jego murach urz¹dzili archiwum, I tak by³o do 1933 r. kiedy to zaczêto (przy pomocy œwieckich z III zakonu franciszkaùskiego) przenosiÌ zbiory archiwalne do nowego gmachu.
Archiwum ostatecznie wyprowadzono 18 kwietnia 1934 r., a 5 grudnia w³adze przekaza³y koœció³ ojcom Franciszkanom.

Dalsze losy koÂścioÂła i klasztoru ponownie zaleÂżaÂły od politykĂłw, wojsk i sÂłuÂżb specjalnych.

Po ka¿dym, niszcz¹cym koœció³ okresie , w którym trudno by³oby zauwa¿yÌ ³askaw¹ rêkê Opatrznoœci, jedni odnawiali, odbudowywali i modlili siê do Matki Bo¿ej oczekuj¹c zmi³owania, uzdrowienia lub sukcesów, a drudzy bezkarnie niszczyli wiarê, nadziejê i mi³oœÌ wyznawców Chrystusa.



Fotografie ze zbioru prywatnego Tatiany Pitak
Wszelkie prawa chronione.
Kontakt: +48 660 332 172

WÂśrĂłd nielicznych przewodnikĂłw i zapisĂłw kronikarskich, ktĂłre przetrwaÂły do naszych czasĂłw, na pewno wartÂą uwagi jest broszura autorstwa ks. WÂładysÂława Staicha, pt. Chrzciciele Litwy, ktĂłra opisuje udziaÂł polskich FranciszkanĂłw w nawracaniu ludu litewskiego. Broszura ta jest okolicznoÂściowÂą pamiÂątkÂą rekoncyliacji i otwarcia koÂścioÂła OO. FranciszkanĂłw na Piaskach w Wilnie (1864-1934).

WedÂług tej broszury, po poÂżarze w 1737 r. przez dÂługie lata trwaÂła odbudowa i kiedy (po prawie 60 latach) w 1794 r. zostaÂł pod dawnym wezwaniem uroczyÂście poÂświĂŞcony, niewiel przypominaÂł budowlĂŞ przez poÂżarem. NawĂŞ ÂśrodkowÂą wyniesiono do gĂłry, boczne przykryto oddzielnymi dachami, zrobiono bardziej wyniosÂły fronton.
WnĂŞtrze rĂłwnieÂż zmieniono. W koÂściele postawiono 12 oÂłtarzy + 2 w kaplicach.

W Przewodniku po Wilnie i jego okolicach wyd.2 z 1880 r. czytamy m.in., Âże pierwsze wydanie Przewodnika miaÂło miejsce w 1862 r. i dalej:

" Wiele siĂŞ zmieniÂło w Wilnie i kraju przez te ubiegÂłe lat siedemnaÂście. Wiele zmieniÂły wypadki dziejowe (powstanie styczniowe - red.), ktĂłre tak srodze, caÂłym krajem wstrzÂąsnĂŞÂły i zmieniÂły, gaszÂąc najwybitniejsze gwiazdy, ktĂłre mu przez lat wiele przyÂświecaÂły.

Ludzie, z którymi dzieliliœmy pracê, którzy nam wspó³czuli i tak chêtnie pomagali - spoczêli ju¿ snem wiecznym".

Autor "Przewodnika" wymienia dalej nazwiska tych znamienitych osĂłb:

Ignacy ChodÂźko, MichaÂł Homolicki, WÂładysÂław Syrokomla, Teodor Narbutt, MichaÂł BaliĂąski, MikoÂłaj Malinowski, Aleksander Zdanowicz, Eustachy Tyszkiewicz.

W tym Przewodniku (wyd. 1880) na str. pod tytu³em "Koœcio³y nieistniej¹ce" wymieniony jest koœció³ i klasztor ks. Franciszkanów, pw. Wniebowziêcia NMP fundowany przez Gasztolda (jak twierdzi ks.Grzybowski- kronikarz zakonu franciszkaùskiego) w 1421 r.