W kraju, jak zauwa¿yli jeszcze w 2004 roku w „National Background Report for Poland” polscy uczestnicy europejskiego projektu badawczego EUROFAMCARE (Services for Supporting Family Carers of Eldery People in Europe: Characteristics, Coverage and Usage), nie istnieje jasno okre¶lony system wspierania opieki rodzinnej nad lud¼mi starszymi.
W rozmowie z nami prof. Barbara Bieñ, kierownik Kliniki Geriatrii Uniwersytetu Medycznego w Bia³ymstoku, wiceprzewodnicz±ca zarz±du g³ównego Polskiego Towarzystwa Gerontologicznego, przypomina, i¿ z góry jednak wiadomo, ¿e na pomoc opiekunów rodzinnych bêdzie mog³o liczyæ coraz mniej osób starszych. Wspó³czynnik potencja³u pielêgnacyjnego, liczony jako stosunek liczby kobiet w wieku 45-64 lat (typowy wiek córek osób sêdziwych) do liczby osób w wieku ponad 80 lat, wyka¿e tendencje spadkowe w latach 2000-50 w ca³ej Europie. W Polsce obni¿y siê z 5,1 do 1,7, we W³oszech – z 2,5 do 0,9, a w Szwecji – z 2,5 do 1,0. St±d konieczno¶æ poprawy dostêpno¶ci d³ugoterminowej opieki pielêgniarskiej i stacjonarnej oraz umiejêtnie realizowanej pomocy socjalnej.