Naprawde pomaga mi swiadomosc, ze nie jestem sama. I ja rowniez ciagle staram sie byc czyms zajeta zeby tylko nie myslec o wymyslonych dolegliwosciach. Najelpiej jak najmniej byc samemu a jak najczesciej spotykac sie z przyjaciolmi
Aha i tetniaka tez sobie wmawialam. "Mialam" tez chorobe szalonych krow, a dzisiaj w sklepie przez chwile myslalam, ze mam zawal

Trudno jest normalnie funkcjonowaÌ,ale ja nie mam zamiaru pozwoliÌ,¿eby hipochondria ca³kowicie zaw³adnê³a moim ¿yciem.Czêsto szukam sobie na si³ê zajêcia,zmuszam siê np.do wysi³ku fizycznego,spaceru,zakupów itp. ¿eby tylko nie myœlec o chorobach.To jest trudne,zw³aszcza kiedy organizm siê buntuje i wydaje ci sie ¿e jesteœ bardzo chora,ale w moim przypadku pomaga.

Czerniak to moja zmora, 2 lata temu usunê³am 3 znamiona, a teraz planujê usun¹c kolejne. Pierwsze co robiê po porannym wstaniu z ³ózka to ogladam wszyskie swoje znamiona no i oczywiscie ten mój lêk powoduje, ze ka¿de znamiê w moich oczach codziennie wygl¹da inaczej. No i mam tego pecha, ¿e mam bardzo duzo znamion. A oprócz tego czasem gdzies tam po g³owie b³¹ka mi siê mysl, ze mo¿e mam ziarnicê z³osliw¹, albo innego raka:(. Ech... ciêzkie to nasze ¿ycie. Pozdrawiam Ciê serdecznie.

Jestem nowa na forum, to moj pierwszy post. Pisze, bo juz sobie sama nie radze z ta nerwica. Pierwsze objawy mialam 6 lat temu. Na poczatku byly to problemy ze snem i wmawianie sobie, ze nie moge zaczerpnac powietrza. Pare miesiecy pozniej wmowilam sobie powazna chorobe serca. Zrobila echo serca - wszystko w jak najlepszym porzadku. W przeciagu tych 6 lat wmawialam sobie choroby serca, raka zoladka, jamy ustnej, gardla i jeszcze pare innych.
Przez nerwice mam ciagle odnawiajace sie zapalenie dwunastnicy (to akurat naprawde, mialam robiona gastroskopie).
W zeszlmy roku w wakacje wmowilam sobie raka skory. Bylam PEWNA, ze z jednym zmoich znamion dzieje sie cos zlego i chociaz dwoch dermatologow mowilo mi, ze wszystko jest OK ja nie wierzylam i zaplacilam 350zl dermatochirurgowi za usuniecie. Myslalam, ze jak usune problem zniknie. I zniknal na rok Teraz obserwuje inne znamiona i 2 z nich wydaja mi sie podejrzane. Juz umowilam sie do dermatrologa. Wiem, jestem zalosna.

Przez 2 miesiace uczesczalam na psychoterapie, biore TRITTICO CR, nawet zaczelam odczuwac poprawe, ale niestety musialam przerwac psychoterapie. Rozpoczne znowu w pazdzierniku jak wroce na studia. Ale jak przetrwac te wakacje?! Mam 22 lata, powinnam sie cieszyc z zycia, a ja spedzam czas na ogladaniu znamion i wmawianiu sobie raka! Nawet do sklepu oddalonego od domu o 200 metrow nie pojde nie posmarowana kremem z filtrem 30.

Wlasciwie to nie wiem dlaczego pisze tego posta. Chyba po to zeby sprawdzic czy sa tu inni z problemem hipochondrycznym. Moze poczulabym sie lepiej wiedzac, ze nie jestem sama?